(دَ ) (ص مر. ) ۱ - بخیل ، خسیس . ۲ - پست ، فرومایه . ۳ - شوم ، نامبارک .
سیاه دست
فرهنگ معین
لغت نامه دهخدا
سیاه دست. [ دَ ] ( ص مرکب ) بخیل. ( غیاث اللغات ). کنایه از مردم بخیل و رذل و ممسک. ( برهان ). || کنایه از نحس و شوم. ( آنندراج ).
فرهنگ عمید
۱. بخیل، ممسک، خسیس.
۲. فرومایه.
۳. شوم، نحس.
۲. فرومایه.
۳. شوم، نحس.
کلمات دیگر: