نیم بسمل

(( بردار زلفش از رخ تا جان تازه بینی وز نیم کشت غمزه ش قربان تازه بینی ... ) ) ( خاقانی .سج . ۴۳۱ )

(بِ مِ ) (ص مر. ) نیم کشته ، حیوانی که هنو ز جان داشته باشد.

نیم بسمل. [ ب ِ م ِ ] ( ص مرکب ) ذبیح ناقص ، و بسمل را به فارسی کشتار گویند. ( آنندراج ). نیم کشته. مذبوحی که هنوز جان داشته باشد. ( ناظم الاطباء ). مرغی که سر آن بریده باشند و هنوز در حال طپیدن باشد. که مقداری از گردن او بریده باشند و سر جدا نشده باشد. ( یادداشت مؤلف ) :
بیامد اوفتان خیزان بر من
چنان مرغی که باشد نیم بسمل.بسان نیم بسمل مرغ غمناک
جگرخسته همی غلطید بر خاک.آن همه مرغان چو بیدل ماندند
همچو مرغ نیم بسمل ماندند.اوفتاده در رهی بی پا و سر
همچو مرغی نیم بسمل زین سبب.نگاه همت فیضی به سوی صیدگهی است
که صدهزار هما نیم بسمل افتاده ست.تو ترک نیم مستی من مرغ نیم بسمل
کام تو ازمن آسان کار من از تو مشکل.- نیم بسمل کردن ؛ نیم کشته رها کردن.

ویژگی حیوانی که تازه ذبح شده و در حال جان دادن است.