سیه چرده. [ ی َه ْ چ َ / چ ِ / چ ُ دَ/ دِ ] ( ص مرکب ) سیه رنگ چه چرده به معنی رنگ و لون باشد. ( برهان ). سیاه رنگ. ( ناظم الاطباء ) :
قوی استخوانها و بینی بزرگ
سیه چرده گردی دلیر و سترگ.
فردوسی.
کی تواند سپیدچرده شدن
آنکه کرد ایزدش سیه چرده.
سنایی.
ز آفتاب وز مهتاب کرده جامه تو
به روز سرخ و سپید و بشب سیه چرده.
سوزنی.
آن سیه چرده که شیرینی عالم با اوست
چشم میگون لب خندان دل خرم با اوست.
حافظ.
رجوع به سیاه چرده شود.