گوارنده شدن
مرائه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
( مرائة ) مرائة. [ م َ ءَ ] ( ع مص ) گوارنده شدن. ( ترجمان علامه جرجانی ص 87 ). گوارا شدن طعام. ( از منتهی الارب ) ( از آنندراج ). مرء. ( متن اللغة ). || خوش هوا گردیدن زمین. ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).
مرائة. [ م َ ءَ ] (ع مص ) گوارنده شدن . (ترجمان علامه ٔ جرجانی ص 87). گوارا شدن طعام . (از منتهی الارب ) (از آنندراج ). مرء. (متن اللغة). || خوش هوا گردیدن زمین . (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
کلمات دیگر: