کلمه جو
صفحه اصلی

خوش پشت

فرهنگ فارسی

اسبی که به آسانی آنرا سوار توان شد اسبی که بزودی پشت دهد سوار را .

لغت نامه دهخدا

خوش پشت. [ خوَش ْ / خُش ْ پ ُ ] ( ص مرکب ) اسبی که به آسانی آنرا سوار توان شد. اسبی که بزودی پشت دهد سوار را. ( یادداشت بخط مؤلف ) : به منزلت ستوری داند که بر آن نشیند وچنانکه خواهد میراند و می گرداند و اگر رام و خوش پشت نباشد بتازیانه بیم می کند در وقت. ( تاریخ بیهقی ).


کلمات دیگر: