هم منزل
مرازن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
مرازن. [ م ُ زِ ]( ع ص ) هم منزل و کسی که با دیگری در یک خانه منزل کند و کسی که با دیگری در یک زمان فرودآید. ( ناظم الاطباء ): هو مرازنه ؛ مخاله. ( متن اللغة ). محاله. ( منتهی الارب ). نعت فاعلی است از مرازنة. رجوع به مرازنة شود.
کلمات دیگر: