بند کردن زن جهت استبرائ
تقرئه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
( تقرئة ) تقرئة. [ت َ رِ ءَ ] ( ع مص ) بند کردن زن جهت استبراء تا انقضای عده او. ( از اقرب الموارد ). رجوع به تقری شود.
تقرئة. [ت َ رِ ءَ ] (ع مص ) بند کردن زن جهت استبراء تا انقضای عده ٔ او. (از اقرب الموارد). رجوع به تقری شود.
کلمات دیگر: