<div class="boxBd">دودخورد. [ خوَرْ / خُرْ ] ( ن مف مرکب ) دودخورده. آنکه دود خورده باشد. دودناک. دودزده.<br>- دودخورد مطبخ سبز ؛ کنایه از آسمان و چرخ : <br>مخواه راتبه زین دودخورد مطبخ سبز<br>که گوشتش همگی گردن است و پهلو نیست.<div class="au">شرف الدین شفروه ای.</div></div>

دودخورد. [ خوَرْ / خُرْ ] ( ن مف مرکب ) دودخورده. آنکه دود خورده باشد. دودناک. دودزده. - دودخورد مطبخ سبز ؛ کنایه از آسمان و چرخ : مخواه راتبه زین دودخورد مطبخ سبز که گوشتش همگی گردن است و پهلو نیست. شرف الدین شفروه ای.

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">دود خورده . آنکه دود خورده باشد .</div>

دود خورده . آنکه دود خورده باشد .

دود خورد

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا