او مردی فصیح و لسن بوده و کلمات قصار در امثال و مواعظ داشته
ابن سماک
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
ابن سماک. [ اِ ن ُ س َم ْ ما ] ( اِخ ) ابوالعباس محمد کوفی قاضی. در زمان هارون الرشید به بغداد آمد و چندی آنجا ببود، پس از آن بکوفه مراجعت کرد. او مردی فصیح و لَسِن بوده و کلمات قصار در امثال و مواعظ داشته است. و ابن الندیم در جمله زُهّاد از زاهدی به کنیت ابن السماک نام برده و ظاهراً مراد او صاحب همین ترجمه است. وفات او به سال 183 هَ.ق. است.
دانشنامه اسلامی
[ویکی اهل البیت] به این نام دو نفر در تاریخ شهرت دارند:
wikiahlb: حدیث نقل کرده است ، که به گفتة ابونعیم اصفهانی چند تن از آنان از تابعین بوده اند (همانجا).
برخی از راویان مشهور سدة 2 و 3ق /8 و 9م نیز از او حدیث نقل کرده اند که بنام ترین آنان عبارتند از: احمد بن حنبل ، جمر بن فرقد، هیثم ابن جمّاز، یحیی بن یحیی نیشابوری ، ابراهیم بن موسی ، علاء بن عمرو حنفی ، عمر بن حفص بن غیاث (ابن ابی حاتم ، همانجا)، احمد و حسین پسران علی جُعفی ، عبدالله بن صالح عجلی ، یحیی بن ایوب مقابری ، محمد بن عبدالله بن نُمَیْر و محمد بن آدم مصیصی . چنانکه از گفتة عطارنیشابوری برمی آید معروف کرخی که از زاهدان بنام است ، در کوفه از مواعظ ابن سَماک بهره برده است با اینکه تمام منابع احوال ابن سماک از ایمان و زهد و تقوای وی یاد کرده اند، اما از نظر وثاقت وضعیت روشنی ندارد و به گفتة ذهبی (همانجا) هیچ حدیثی از او در «صحاح سته » نیامده است . با اینهمه ابن حبان او را ثقه دانسته و خطیب بغدادی به نقل از ابن نُمیر از طرفی او را صدوق خوانده و از طرف دیگر از قول همو اظهار داشته است که ابن سَماک از ضعفا نیز روایت می کرده و احتمالاً به همین علت ابن جوزی به نقل از ابن نمیر حدیث وی را ضعیف شمرده است .
برخی از راویان مشهور سدة 2 و 3ق /8 و 9م نیز از او حدیث نقل کرده اند که بنام ترین آنان عبارتند از: احمد بن حنبل ، جمر بن فرقد، هیثم ابن جمّاز، یحیی بن یحیی نیشابوری ، ابراهیم بن موسی ، علاء بن عمرو حنفی ، عمر بن حفص بن غیاث (ابن ابی حاتم ، همانجا)، احمد و حسین پسران علی جُعفی ، عبدالله بن صالح عجلی ، یحیی بن ایوب مقابری ، محمد بن عبدالله بن نُمَیْر و محمد بن آدم مصیصی . چنانکه از گفتة عطارنیشابوری برمی آید معروف کرخی که از زاهدان بنام است ، در کوفه از مواعظ ابن سَماک بهره برده است با اینکه تمام منابع احوال ابن سماک از ایمان و زهد و تقوای وی یاد کرده اند، اما از نظر وثاقت وضعیت روشنی ندارد و به گفتة ذهبی (همانجا) هیچ حدیثی از او در «صحاح سته » نیامده است . با اینهمه ابن حبان او را ثقه دانسته و خطیب بغدادی به نقل از ابن نُمیر از طرفی او را صدوق خوانده و از طرف دیگر از قول همو اظهار داشته است که ابن سَماک از ضعفا نیز روایت می کرده و احتمالاً به همین علت ابن جوزی به نقل از ابن نمیر حدیث وی را ضعیف شمرده است .
wikiahlb: ابن_سماک_(ابوالعباس)
[ویکی اهل البیت] ابن سماک (ابوعمر). ابوعمرو عثمان معروف به ابن سماک از محدثان قرن چهارم هجری به شمار می رود. از آثار وی می توان به الامالی اشاره کرد.
ابوعمرو عثمان بن احمد بن عبدالله بن یزید دَقّاق معروف به ابن سماک، از محدِثان بغداد است که در قرن چهارم هجری می زیسته است. از جزئیات زندگی و حتی مذهب فقهی وی اطلاعی در دست نیست . همین مقدار می دانیم که او در بغداد می زیسته است .
ابن سماک از مشایخ بسیاری بهره برده که از آن میان می توان از محمد بن عبیدالله بن منادی ، حسن بن مکرم ، محمد ابن حسین خثعمی ، جعفر بن محمد بن مالک ، ابوقلابه رقاشی و یحیی بن ابی طالب نام برد. وی همچنین قرائت را نزد اسماعیل بن اسحاق قاضی و محمد بن احمد براء فراگرفت .
از میان راویان و شاگردان وی ابوالحسن دارقطنی است که علاوه بر حدیث در قرائت نیز از وی بهره برده است. همچنین حاکم نیشابوری ، ابن شاهین ، شیخ مفید، ابوعلی بن شاذان ، محمد بن عثمان نصیبی ، هلال بن محمد حفّار، ابن منده و ابن فضل قطان را می توان نام برد.
ظاهراً روایاتی که از ابن سماک در زمینة فضائل اهل بیت علیهم السلام در آثار دیگر مؤلفان نقل شده ، از همین کتاب است . ابن شهر آشوب که از وی با عنوان قاضی نام برده ، روایتی درباره مولد امام علی علیه السلام به نقل از ابن سماک می آورد که با دیگر روایات در این موضوع قابل مقایسه است .
ابن سماک در 26 ربیع الاول سال 344 قمری در بغداد درگذشت و پسرش ابوالحسین محمد بر او نماز گذارد و در باب الدیر بغداد به خاک سپرده شد.
ابوعمرو عثمان بن احمد بن عبدالله بن یزید دَقّاق معروف به ابن سماک، از محدِثان بغداد است که در قرن چهارم هجری می زیسته است. از جزئیات زندگی و حتی مذهب فقهی وی اطلاعی در دست نیست . همین مقدار می دانیم که او در بغداد می زیسته است .
ابن سماک از مشایخ بسیاری بهره برده که از آن میان می توان از محمد بن عبیدالله بن منادی ، حسن بن مکرم ، محمد ابن حسین خثعمی ، جعفر بن محمد بن مالک ، ابوقلابه رقاشی و یحیی بن ابی طالب نام برد. وی همچنین قرائت را نزد اسماعیل بن اسحاق قاضی و محمد بن احمد براء فراگرفت .
از میان راویان و شاگردان وی ابوالحسن دارقطنی است که علاوه بر حدیث در قرائت نیز از وی بهره برده است. همچنین حاکم نیشابوری ، ابن شاهین ، شیخ مفید، ابوعلی بن شاذان ، محمد بن عثمان نصیبی ، هلال بن محمد حفّار، ابن منده و ابن فضل قطان را می توان نام برد.
ظاهراً روایاتی که از ابن سماک در زمینة فضائل اهل بیت علیهم السلام در آثار دیگر مؤلفان نقل شده ، از همین کتاب است . ابن شهر آشوب که از وی با عنوان قاضی نام برده ، روایتی درباره مولد امام علی علیه السلام به نقل از ابن سماک می آورد که با دیگر روایات در این موضوع قابل مقایسه است .
ابن سماک در 26 ربیع الاول سال 344 قمری در بغداد درگذشت و پسرش ابوالحسین محمد بر او نماز گذارد و در باب الدیر بغداد به خاک سپرده شد.
wikiahlb: ابن_سماک_(ابوعمر)
کلمات دیگر: