داغ بن گردن شتر داغی در بن گردن
هنعه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
هنعة. [ هََ ع َ ](ع اِ) داغ بن گردن شتر. (منتهی الارب ). داغی در بن گردن . (از اقرب الموارد). || (اِخ ) (اصطلاح ستاره شناسی ) یکی از منازل ماه از برج جوزا و آن پنج ستاره است صف کشیده بر منکب چپ جوزا و یا دو ستاره ٔسپید با هم نزدیک در کهکشان میان جوزا و ذراع مقبوضه یا هشت ستاره است به صورت کمان که آن را ذراع اسد نامند. (منتهی الارب ). منزل ششم قمر است و رقیب نعائم .(یادداشت مؤلف ). و آن از آخر هقعه است تا هفده درجه و هشت دقیقه و سی وچهار ثانیه از جوزا. و در نزد احکامیان منزلی سعد است . (یادداشت مؤلف ) :
هقعه چو کواعب قصب پوش
با هنعه نشسته گوش در گوش .
|| دو ستاره است در مقبض قوس یا دو ستاره ٔ سپید است به فاصله ٔ یک تازیانه در پس هقعه در راه کهکشان . (منتهی الارب ). رجوع به صبح الاعشی ج 2 ص 157 شود.
هقعه چو کواعب قصب پوش
با هنعه نشسته گوش در گوش .
نظامی .
|| دو ستاره است در مقبض قوس یا دو ستاره ٔ سپید است به فاصله ٔ یک تازیانه در پس هقعه در راه کهکشان . (منتهی الارب ). رجوع به صبح الاعشی ج 2 ص 157 شود.
( هنعة ) هنعة. [ هََ ع َ ]( ع اِ ) داغ بن گردن شتر. ( منتهی الارب ). داغی در بن گردن. ( از اقرب الموارد ). || ( اِخ ) ( اصطلاح ستاره شناسی ) یکی از منازل ماه از برج جوزا و آن پنج ستاره است صف کشیده بر منکب چپ جوزا و یا دو ستاره ٔسپید با هم نزدیک در کهکشان میان جوزا و ذراع مقبوضه یا هشت ستاره است به صورت کمان که آن را ذراع اسد نامند. ( منتهی الارب ). منزل ششم قمر است و رقیب نعائم.( یادداشت مؤلف ). و آن از آخر هقعه است تا هفده درجه و هشت دقیقه و سی وچهار ثانیه از جوزا. و در نزد احکامیان منزلی سعد است. ( یادداشت مؤلف ) :
هقعه چو کواعب قصب پوش
با هنعه نشسته گوش در گوش.
هقعه چو کواعب قصب پوش
با هنعه نشسته گوش در گوش.
نظامی.
|| دو ستاره است در مقبض قوس یا دو ستاره سپید است به فاصله یک تازیانه در پس هقعه در راه کهکشان. ( منتهی الارب ). رجوع به صبح الاعشی ج 2 ص 157 شود.دانشنامه عمومی
Bright Star Catalogue
ویکی پدیای هلندی.
هَنعه (گاما دوپیکر، gamma Geminorum) یا میسان سومین ستاره ی در صورت فلکی دوپیکر است. هنعه ستاره ای با قدر ۱/۹ است که زیرغولی از ردهٔ الف۱ و در فاصلهٔ ۵۷ سال نوری از زمین قرار دارد.
در پارسی میانه هنعه را (به عنوان خانهٔ ششم ماه) بَشن می نامیدند ولی بشن به عنوان ستاره برای یدالجوزا به کار می رفت..نام هنعه در عربی به معنای «داغ (گردن شتر)» است و نام دیگر این ستاره یعنی مَیسان به معنی «درخشنده» است.
ویکی پدیای هلندی.
هَنعه (گاما دوپیکر، gamma Geminorum) یا میسان سومین ستاره ی در صورت فلکی دوپیکر است. هنعه ستاره ای با قدر ۱/۹ است که زیرغولی از ردهٔ الف۱ و در فاصلهٔ ۵۷ سال نوری از زمین قرار دارد.
در پارسی میانه هنعه را (به عنوان خانهٔ ششم ماه) بَشن می نامیدند ولی بشن به عنوان ستاره برای یدالجوزا به کار می رفت..نام هنعه در عربی به معنای «داغ (گردن شتر)» است و نام دیگر این ستاره یعنی مَیسان به معنی «درخشنده» است.
wiki: هنعه
دانشنامه آزاد فارسی
هَنْعِه (Alhena)
هَنْعِه
(یا: المیسان، گاماجوزا) سومین ستارۀ درخشان صورت فلکی جوزا. دقیقاً در شمال ستارۀ درخشان و سرخ ابط الجوزا، در صورت فلکی جبّار، دیده می شود. نام آن در عربی به معنای داغ روی گردن شتر و نام دیگر آن، المیسان، به معنی خرامان است. هر دو نام از صورت های فلکی قدیمی مسلمانان گرفته شده است. برخی از اخترشناسان مسلمان، هنعه و دیگر ستاره های نزدیک آن را در کمان جبار (شکارچی) قرار می دادند، اما این ستاره در نقشه های جدید ستاره ای، قوزک یا پای رأس التوأم الموخر، یکی از برادران دوقلوی معروف به جوزا (دوپیکر) را تشکیل می دهد. هنعه را در آسمان شامگاهیِ سراسر نیمکرۀ شمالی زمین، و بیشتر نقاط نیمکرۀ جنوبی، از آذرماه تا اسفندماه، می توان دید. ستاره هایی نظیر هنعه، که با چشم غیرمسلح دیده می شوند، به کهکشان زادگاه زمین، راه شیری، تعلق دارند و بیشتر آن ها درخشان یا به نسبت نزدیک اند. هنعه ۵۷ سال نوری از منظومۀ خورشیدی فاصله دارد. برای مقایسه، فاصلۀ دورترین ستاره هایی که به آسانی دیده می شوند، به بیش از ۵هزار سال نوری می رسد. درخشش ذاتی یا کل برون داد نوری هنعه برابر با قدر مطلق۰.۷ است. قدر مطلقِستاره های درخشان کم یا حتی منفی است. میزان درخشندگی این ستاره حدوداً ۴۵برابر برون داد خورشید است. هنعه در آسمان شبِ زمین با قدر ظاهری۱.۹ می درخشد و یکی از ۵۰ ستارۀ درخشان از منظر زمین است. قدر ظاهریمیزان درخشش ستاره از دید ناظر زمینی است. دمای سطحی هنعه حدود ۱۰هزار درجۀ سانتی گراد و اندکی کمتر از دو برابر دمای خورشید است. این دما به ستاره رنگی سفید می دهد. قطر آن حدود ۴میلیون کیلومتر و تقریباً دو برابر قطر خورشید است. اخترشناسان با توجه به ترکیب، دما، و سایر مشخصات، هنعه را در ردۀ ستاره های زیرغولقرار می دهند، به این معنی که در پایان نخستین و طولانی ترین مرحلۀ عمرش، مرحلۀ هیدروژن سوزیدر بخش مرکزی، قرار دارد و رفته رفته با سوزاندن هیدروژن لایه های بیرونی و هلیوم بخش مرکزی به ستاره ای غول تبدیل می شود. نیز← ستاره
هَنْعِه
(یا: المیسان، گاماجوزا) سومین ستارۀ درخشان صورت فلکی جوزا. دقیقاً در شمال ستارۀ درخشان و سرخ ابط الجوزا، در صورت فلکی جبّار، دیده می شود. نام آن در عربی به معنای داغ روی گردن شتر و نام دیگر آن، المیسان، به معنی خرامان است. هر دو نام از صورت های فلکی قدیمی مسلمانان گرفته شده است. برخی از اخترشناسان مسلمان، هنعه و دیگر ستاره های نزدیک آن را در کمان جبار (شکارچی) قرار می دادند، اما این ستاره در نقشه های جدید ستاره ای، قوزک یا پای رأس التوأم الموخر، یکی از برادران دوقلوی معروف به جوزا (دوپیکر) را تشکیل می دهد. هنعه را در آسمان شامگاهیِ سراسر نیمکرۀ شمالی زمین، و بیشتر نقاط نیمکرۀ جنوبی، از آذرماه تا اسفندماه، می توان دید. ستاره هایی نظیر هنعه، که با چشم غیرمسلح دیده می شوند، به کهکشان زادگاه زمین، راه شیری، تعلق دارند و بیشتر آن ها درخشان یا به نسبت نزدیک اند. هنعه ۵۷ سال نوری از منظومۀ خورشیدی فاصله دارد. برای مقایسه، فاصلۀ دورترین ستاره هایی که به آسانی دیده می شوند، به بیش از ۵هزار سال نوری می رسد. درخشش ذاتی یا کل برون داد نوری هنعه برابر با قدر مطلق۰.۷ است. قدر مطلقِستاره های درخشان کم یا حتی منفی است. میزان درخشندگی این ستاره حدوداً ۴۵برابر برون داد خورشید است. هنعه در آسمان شبِ زمین با قدر ظاهری۱.۹ می درخشد و یکی از ۵۰ ستارۀ درخشان از منظر زمین است. قدر ظاهریمیزان درخشش ستاره از دید ناظر زمینی است. دمای سطحی هنعه حدود ۱۰هزار درجۀ سانتی گراد و اندکی کمتر از دو برابر دمای خورشید است. این دما به ستاره رنگی سفید می دهد. قطر آن حدود ۴میلیون کیلومتر و تقریباً دو برابر قطر خورشید است. اخترشناسان با توجه به ترکیب، دما، و سایر مشخصات، هنعه را در ردۀ ستاره های زیرغولقرار می دهند، به این معنی که در پایان نخستین و طولانی ترین مرحلۀ عمرش، مرحلۀ هیدروژن سوزیدر بخش مرکزی، قرار دارد و رفته رفته با سوزاندن هیدروژن لایه های بیرونی و هلیوم بخش مرکزی به ستاره ای غول تبدیل می شود. نیز← ستاره
wikijoo: هنعه
کلمات دیگر: