کلمه جو
صفحه اصلی

ابن زهره

فرهنگ فارسی

معروفترین دانشمند خاندان بنی زهره فقیه شیعی

لغت نامه دهخدا

ابن زهره. [ اِ ن ُ زُ رَ ] ( اِخ ) سیدعزالدین ابوالمکارم حمزةبن علی بن ابی المحاسن زهره حلبی. معروفترین دانشمند خاندان بنی زهره ، فقیه شیعی. استادابن ادریس و شاذان بن جبرئیل. او را کتب بسیار است ، ازجمله : غنیةالنزوع الی علمَی الاصول و الفروع. قبس الانوار. کتاب النکت در نحو و مقالات و رسائل مختلفه ( 511-585 هَ.ق. ). برادر ابوالمکارم موسوم به عبداﷲ ابوالقاسم نیز تصانیف کثیره داشت ، از آنجمله : الغنیة عن الحجج و الادلّه که بین فقها معروف است و از آن بسیار نقل کنند و کتاب تجرید و تبیین المحجه و غیر آن.

دانشنامه عمومی

ابوالمکارم عزّالدین حمزة بن علی بن زهره معروف به ابن زهره، فقیه، اصولی، متکلم و نحوی، یکی از علمای بزرگ شیعه در قرن ششم هجری قمری است.
غنیة النزوع
الاعتراض علی الکلام الوارد من حمص
الجواب عما ذکره مطران
الجواب عن الکلام الوارد من ناحیة الجبل
جواب المسائل الواردة من بغداد
قبس الانوار فی نصرة العترة الاخیار
جواب الکتاب الوارد من حمص
مسائل فی الرد علی المنجمین
نوشته ای در بررسی مسئله تفکر و تعقل
النکت
نقض اشکالات فلاسفه
مسئله تحریم آبجو
غنیة النزوع الی علمی الاصول و الفروع
وی در رمضان ۵۱۱ در شهر حلب دیده به جهان گشود و در خاندان علم و سیادت نشو و نما کرد. در اصطلاح علما، لفظ و کلمه «ابن زهره» هرگاه تنها به کار رود، مقصود اوست. او ابتدا از حضور والد استادش، ابن حاجب حلبی و ابومنصور سید کبیر به مقام علمی ارتقاء یافت. هر چند بیشتر مراتب علمی او از محضر مفید ثانی و شاگردان او نصیبش گردید. او یکی از بزرگان علمای شیعه در عصر خویش بود که در ادبیات عرب، فقه، اصول، کلام، حکمت و نجوم مهارت داشت. با ابن شهر آشوب مازندرانی هم عصر بود و چون محل دفن و وفات مازندرانی نیز در زادگاه ابوالمکارم است، احتمال دارد که عشق به علما و استفاده از امثال سادات بنی زهره بدان دیار هجرت نموده است.
اساتیدش عبارتند از علی بن زهره حلبی (پدر)، سید ابوالمحاسن زهره حلبی (جد)، ابومنصور محمد بن حسن بن منصور، نقاش موصلی، ابوعبدالله حسین بن طاهر بن حسین
شاگردانش عبارتند از عبدالله بن علی بن زهره (برادرش)، سید محی الدین محمد بن عبدالله (برادرزاده اش)، شادان بن جبرئیل قمی، محمد بن جعفر مشهدی، معین الدین سالم بن بدران مصری، محمد بن ادریس حلی، عزالدین ابوالحرث محمد بن حسن بغدادی

دانشنامه اسلامی

[ویکی اهل البیت] ابوالمکارم عزّالدین حمزة بن علی بن زهره معروف به ابن زهره، فقیه، اصولی، متکلم و نحوی، یکی از علمای بزرگ شیعه در قرن ششم هجری قمری است.
حمزه بن علی بن زهره، کنیه اش ابوالمکارم و معروف به سید ابوالمکارم ابن زهره است. می توان گفت این سید بزرگوار و عظیم الشأن از بزرگان شیعه و از عالمترین و معروف ترین عالمان خاندان ابن زهره است. وی فقیه، اصولی، متکلم، نحوی و از ثقات و نقیب سادات حلب و معروف ترین فرد این خاندان بوده است؛ تا آنجا که هرگاه «ابن زهره» بدون قرینه ای به کار رود مقصود اوست و کنیه ابن زهره انصراف به ایشان دارد.
عالمان و دانشمندن بزرگ و تراجم نویسان، همه از ابن زهره به نیکی یاد کرده اند سخن چند تن از ایشان را به عنوان نمونه می آوردیم: ابن شهر آشوب (488-585) آورده است: حمزه بن علی بن زهره الحسینی الحلبی، صاحب کتاب «قبس الانوار فی نصره العتره الاخیار» و «غنیه النوزع» فرد نیکویی است.
علامه حلی: حمزه بن علی بن زهره الحسینی الحلبی؛ سید سعید صفی الدین معد می گوید: کتاب قبس الانوار فی نصره العتره الاطهار و کتاب غیبه النزوع از اوست.
زبیدی صاحب «تاج العروس»: الشریف ابوالمکارم حمزه بن علی معروف به شریف الطاهر از فرزندان علی است. و ابن عدیم در «تاریخ حلب» می گوید: او فقیه و اصولی دقیق و اصحاب نظر از علمای امامیه می باشد.
در تفسیر «اعلام النبلا» آورده است: شریف حمزه بن زهره الاسحاقی الحسنی، ابوالمکارم سید بزرگوار و گران قدر و بزرگ مرتبه، دانشمند کامل و برجسته و مجتهد و صاحب تصنیفات نیکو، چندین کتاب تألیف کرده است.
شیخ حر عاملی درباره اش چنین آورده است: او شخصی فاضل و عالمی بزرگ مرتبه، مورد اعتماد است و تصنیفات زیادی دارد. دیگر بزرگان همچون قاضی نورالله مرعشی در «مجالس المومنین»، مرحوم علامه مجلسی، خوانساری، محدث نوری، مرحوم محدث قمی، مدرس تبریزی، و دیگر تذکره نویسان، همگی ابن زهره را عاملی سترگ و از فقیهان نامور و کتاب هایش را معتبر و مشهور دانسته اند. مخصوصاً کتاب گرانسنگ او «غنیه النزوع» را ستوده اند.
گفتار صاحب ریاض: ملا عبدالله افندی اصفهانی در مورد او گوید: «فقیه نامور، عالم بزرگوار، اصولی جلیل القدر، معروف به «ابن زهره» صاحب کتاب «الغنیه» که مشتمل بر اصول فقه و فروع آن بوده، از فقهای جلیل القدر و از بزرگان طایفه امامیه می باشد. او معاصر ابن شهر آشوب و از شاگردان او می باشد».

[ویکی فقه] ابن زهره (ابهام زدایی). ابن زهره ممکن است اشاره به اشخاص و شخصیت های ذیل باشد: • ابوعلی حسن بن زهره، ابوعلی حسن بن زهرة بن حسن بن زهره، فاضل، ادیب و شاعر• جمال الدین عبدالله بن زهره، ابوالقاسم جمال الدین، عبدالله بن علی بن زهره، فقیه، ادیب، برادر سیّد بن زهره• سیدابوالمکارم ابن زهره، حمزه بن علی بن زهره، کنیه اش ابوالمکارم و معروف به سیدابوالمکارم ابن زهره، از بزرگان شیعه و از عالم ترین و معروف ترین عالمان خاندان ابن زهره• علاءالدین علی بن زهره، علاءالدین، ابوالحسن، علی بن ابراهیم بن محمد بن علی بن حسن بن زهره، عالم امامی (متوفی ۷۵۵)• محیی الدین محمد بن زهره، ابوحامد، محیی الدین محمد بن عبدالله بن علی بن زهره، فقیه امامی (متولد بعد از ۵۶۴)
...


کلمات دیگر: