ویتوریو دسیکا

ویتوریو دسیکا (به ایتالیایی: Vittorio De Sica) کارگردان و بازیگر ایتالیایی و از پیشگامان نئورالیسم سینمای ایتالیاست.
رزهای قرمز ۱۹۴۰
مادالنا، نمره اخلاق صفر ۱۹۴۰
ترزای جمعه ۱۹۴۱
سرباز گاریبالدی در صومعه ۱۹۴۲
بچه ها نگاهمان می کنند ۱۹۴۳
در آسمان ۱۹۴۵
واکسی ۱۹۴۶
قلب و روح ۱۹۴۸
دزد دوچرخه ۱۹۴۸
معجزه در میلان ۱۹۵۱
اومبرتو دی ۱۹۵۲
ایستگاه آخر ۱۹۵۳
در پارک اتفاق افتاد ۱۹۵۳
طلای ناپل ۱۹۵۴
نان، عشق و ... ۱۹۵۵
وداع با اسلحه ۱۹۵۷
دو زن ۱۹۶۰
آخرین قضاوت ۱۹۶۱
از عجایب علاءالدین ۱۹۶۱
گوشه گیران آلتونا ۱۹۶۲
دیروز، امروز، فردا ۱۹۶۳
ازدواج به سبک ایتالیایی ۱۹۶۴
شکار روباه ۱۹۶۶
یک دنیای تازه ۱۹۶۶
زن ضربدر هفت ۱۹۶۷
ساحره ها ۱۹۶۷
مکانی برای عشاق ۱۹۶۸
باغ فینزی کوینتینی ۱۹۷۰
گل آفتابگردان ۱۹۷۰
اسمش را آندره آ می گذاریم ۱۹۷۲
یک تعطیلات کوتاه ۱۹۷۳
سفر ۱۹۷۴
در ۷ ژوئیه ۱۹۰۱ در سورای ایتالیا متولد شد و در۱۳ نوامبر ۱۹۷۴ از سرطان ریه در سن ۷۳ سالگی درگذشت.
اندک زمانی بعد از تولدش خانواده اش به ناپل نقل مکان کرد. پدرش امبرتو دسیکا کارمند بانک و بیمه گذار بود و رابطه بسیار نزدیکی با پسرش داشت و فیلم اومبرتو دی را بر اساس زندگی پدرش ساخت. با آغاز جنگ جهانی اول خانواده به فلورانس نقل مکان می کند جایی که ویتوریو ۱۴ ساله اولین نقش هایش را در نمایش های کوچکی که برای سربازان زخمی بیمارستان ترتیب می دادند بازی کرد. برای ادامه تحصیل در رشته حسابداری به رم می رود و یه واسطه یک دوست خانوادگی بازی در یک فیلم صامت از آلفردو دی آنتونی را در سال ۱۹۱۷ تجربه می کند.
از سال ۱۹۲۳ کار در تئاتر را آغاز می کند. سال ۱۹۳۰ با ماریو کامرینی آشنا می شود و بار دیگر در فیلم سینمایی ظاهر می شود اما همچنان کار در تئاتر را ادامه می دهد و در سال ۱۹۴۹ به همراه همسرش جودیتا ریسونه و سرجیو توفانو گروه تئاتری خود را تشکیل می دهند که بیشتر در نمایش های کمدی فعالیت داشت.

ویتوریو دِسیکا
رجوع شود به:دسیکا، ویتوریو (۱۹۰۱ـ۱۹۷۴)