امپراتوری مغول

امپراتوری مغول که در ابتدا حکومت بزرگ مغول نام گذاری شده بود، امپراتوری بزرگی بود که طی قرن ۱۳ و ۱۴ وجود داشت. از آسیای میانه آغاز می شد و سرانجام از اروپای شرقی به دریای ژاپن کشیده شده و قسمت عظیمی از سیبری را تحت پوشش قرار می داد و به سوی جنوب پیش رفته و جنوب شرقی آسیا، شبه قاره هند و خاورمیانه را شامل می شد. به همین دلیل است که به عنوان دومین امپراتوری بزرگ در تاریخ جهان شناخته می شود. این امپراتوری در بیشترین حد خود به ۹۷۰۰ کیلومتر (۶۰۰۰ مایل) می رسد که مساحت ۳۳٬۰۰۰٬۰۰۰ کیلومتر م ۲۵ درصد مساحت کل زمین است را تحت پوشش قرار می داد و بر جمعیتی بالغ بر ۱۰۰ میلیون نفر حکمرانی می کرد.افغانستان  ارمنستان  جمهوری آذربایجان  بلاروس  چین  گرجستان  هند  ایران  عراق  قزاقستان قرقیزستان لائوس مولداوی مغولستان میانمار کره شمالی پاکستان لهستان رومانی روسیه کره جنوبی سوریه تاجیکستان ترکیه ترکمنستان اوکراین ازبکستان ویتنام
پرچم
امپراتوری مغول از وحدت قبایل مغول و تحت فرماندهی چنگیزخان به وجود آمد. چنگیز خان در سال ۱۲۰۶ به عنوان فرمانده کل مغول ها معرفی شد. امپراتوری، تحت رهبری او و فرزندانش در همه جهات جغرافیایی به سرعت رشد کرد.
امپراتوری پهناوری که شرق را به غرب پیوند می داد و نهایتاً به عنوان «تسویه حساب» فرهنگی در جهان عمل کرد. تحت فرماندهی مغولان، فناوری های جدید، کالاها و ایدئولوژی های مختلف در سراسر اوراسیا منتشر شد. محدوده این مبادلات از نقشه نگاری تا صنعت چاپ و از کشاورزی گرفته تا نجوم گسترش داشت.امپراتوری مغول سپس به چند پاره تقسیم شد و آخرین آن سلسلهٔ یوان بود