امپراتوری اول فرانسه

مختصات: ۴۸°۴۹′ شمالی ۲°۲۹′ شرقی / ۴۸٫۸۱۷°شمالی ۲٫۴۸۳°شرقی / 48.817; 2.483
امپراتوری یکم فرانسه یا امپراتوری فرانسه یا امپراتوری ناپلئون دوره ای از تاریخ را در بر می گیرد که در آن ناپلئون بناپارت توانست به جز فرانسه بر بخش بزرگی از اروپا چیره گردد. این امپراتوری به سال های ۱۸۰۴ تا ۱۸۱۴ میلادی، دوره کنسول های فرانسه و بازگشت بوربون ها و همچنین صد روزی را که در سال ۱۸۱۵ ناپولئون کوشید تا به قدرت بازگردد را در برمی گیرد.
امپراتوری فرانسه در آینده به دست ناپلئون سوم(۱۸۵۲–۱۸۷۰ میلادی) و با نام امپراتوری دوم فرانسه بازسازی شد.
ناپولئون به یکی از اعضای دیرکتوار به نام سیه نزدیک شد و از او خواهان پشتیبانی برای کودتا علیه رژیم فرمانروا شد. طرح این کودتا را ناپلئون، برادرش لوسین، تالیران و روژه دوکو کشیده بودند. در روز ۹ نوامبر نیروها به رهبری ناپولئون کنترل اوضاع را در دست گرفتند، مجلس را منحل کردند و در اعلامیه ای با نام ناپلئون، دوک و سیه خود را کنسولهای موقت گرداننده دولت خواندند. سیه چنین می پنداشت که ریاست دولت را در دست می گیرد ولی از ناپلئون رودست خورد. ناپلئون خود را کنسول یکم خواند و نیرومندترین فرد فرانسه شد. در سال دهم قدرت فرمانروایی او چنان افزوده گشت که کنسول همیشگی فرانسه شد.