بشکار گرفتن
صید گرفتن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
صید گرفتن. [ ص َ / ص ِ گ ِ رِ ت َ ] ( مص مرکب ) بشکار گرفتن. چیزی را شکار کردن :
شومست مرغ وام مر او را مگیر صید
بی شام خفته به که چو از وام خورده شام.
شومست مرغ وام مر او را مگیر صید
بی شام خفته به که چو از وام خورده شام.
ناصرخسرو.
کلمات دیگر: