( صفت ) آنکه فتنه را بشکند آنکه غوغا را بخواباند .
غوغا شکن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
غوغاشکن.[ غ َ / غُو ش ِ ک َ ] ( نف مرکب ) آنکه فتنه و غوغا را بشکند. شکننده غوغا. رجوع به غوغا شود :
شه غوغائی غوغاشکن کز حکم تیر او
بنات النعش بر گردون چه پروین بشکند غوغا.
شه غوغائی غوغاشکن کز حکم تیر او
بنات النعش بر گردون چه پروین بشکند غوغا.
سوزنی ( از جهانگیری ) ( آنندراج ).
کلمات دیگر: