( صفت ) بسیار گریه کننده .
منسوبست به بعلبک چه منسوب باین شهر را بعلی و بکی هر دو گویند .
منسوبست به بعلبک چه منسوب باین شهر را بعلی و بکی هر دو گویند .
بکی
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
بکی. [ ب َ کی ] ( ع اِ ) نباتی است ، بکاة یکی آن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). رجوع به بکا و بکاء شود.
بکی. [ ب َ کی ی ] ( ع ص ) بسیار گریه کننده. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).
بکی. [ ب ُ کی ی ] ( ع اِ ) ج ِ باک و باکی. ( ناظم الاطباء ) ( از منتهی الارب ).
بکی. [ ب َک ْ کی ] ( ص نسبی ) منسوب است به بعلبک چه منسوب به این شهر را بعلی و بکی هردو گویند. ( ناظم الاطباء ) ( از منتهی الارب ). و رجوع به بعلبک شود.
بکی ٔ. [ ب َ ] ( ع ص ) بکیئة. ناقة بکی ٔ، و ناقة بکیئة؛ ماده شتر کم شیر. ج ، بکاء و بکایا. ( ناظم الاطباء ).
بکی. [ ب َ کی ی ] ( ع ص ) بسیار گریه کننده. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).
بکی. [ ب ُ کی ی ] ( ع اِ ) ج ِ باک و باکی. ( ناظم الاطباء ) ( از منتهی الارب ).
بکی. [ ب َک ْ کی ] ( ص نسبی ) منسوب است به بعلبک چه منسوب به این شهر را بعلی و بکی هردو گویند. ( ناظم الاطباء ) ( از منتهی الارب ). و رجوع به بعلبک شود.
بکی ٔ. [ ب َ ] ( ع ص ) بکیئة. ناقة بکی ٔ، و ناقة بکیئة؛ ماده شتر کم شیر. ج ، بکاء و بکایا. ( ناظم الاطباء ).
بکی ٔ. [ ب َ ] (ع ص ) بکیئة. ناقة بکی ٔ، و ناقة بکیئة؛ ماده شتر کم شیر. ج ، بکاء و بکایا. (ناظم الاطباء).
بکی . [ ب َ کی ] (ع اِ) نباتی است ، بکاة یکی آن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). رجوع به بکا و بکاء شود.
بکی . [ ب َ کی ی ] (ع ص ) بسیار گریه کننده . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).
بکی . [ ب َک ْ کی ] (ص نسبی ) منسوب است به بعلبک چه منسوب به این شهر را بعلی و بکی هردو گویند. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ). و رجوع به بعلبک شود.
بکی . [ ب ُ کی ی ] (ع اِ) ج ِ باک و باکی . (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ).
پیشنهاد کاربران
گریه کردن
در زبان مغولی به معنای کاهن و جادوگر میباشد.
کلمات دیگر: