پینکی

خواب، سبک، حالت خواب وبیداری ، چرت زدن
( اسم ) حالتی که برای شخص خواب گرفته - نشسته یاایستاده - دست دهد که سرش پیاپی فرود آید از خواب و سپس از خواب جهد و سر راست کند چرت سنه : افتاد همچو جوز مقشر بگاه چرت از آستین و پاچ. تنبان پینکی . ( آنند. لغ. )

( ~. ) (اِمر. ) (عا. ) چُرت ، خواب سبک .

پینکی. [ ن َ ] ( اِ مرکب ) حالتی که برای شخص خواب گرفته نشسته یا ایستاده دست دهد که سرش پیاپی فرود آید از خواب و سپس از خواب جهد و سر راست کند. غنودنی باشد سبک و آنرا بعربی سنه گویند. ( برهان ). چرت. ثَقْلة. ثَقَلة. مقدمه خواب و این بیشتر تریاکیان را باشد. ( آنندراج ) وسن. وسنة.سنة. هوجل. چرت اول خواب. سبات. نعاس. حرکت سر و گردن خفته برپا یا نشسته بسوی زیر. گرانی در سر آنگاه که خواب غلبه کند. جوده. ( منتهی الارب ) :
ربط همچون پینکی و پوست با هم داشتیم
خورد بر تریاک او تا خوردم از تریاک او.( پوست بمعنی کوکنار و افیون است و بر تریاک کسی خوردن همان است که امروز چرت کسی را پاره کردن گویند ).
افتاد همچو جوز مقشر بگاه چرت
از آستین و پاچه ٔتنبان پینکی.هکر؛ گرفتن پینکی کسی را. خوفع؛ اندوهگین خاموش مانند پینکی زننده. ( منتهی الارب ).

حالت بین خواب و بیداری، خواب سبک، چرت.
* پینکی زدن: (مصدر لازم ) [قدیمی] چرت زدن.

/pineki/ تسمه ی چرمی که آن را بر پالان اسب بندند تا پالان به طرف جلو حرکت نکند & چرت چرت زدن