مترادف مستتر : پنهان، پوشیده، مستور، نهان، نهفته، پناهگاه، مخفیگاه
متضاد مستتر : آشکار
برابر پارسی : نهان، پنهان
مستتر
مترادف مستتر : پنهان، پوشیده، مستور، نهان، نهفته، پناهگاه، مخفیگاه
متضاد مستتر : آشکار
برابر پارسی : نهان، پنهان
فارسی به انگلیسی
hidden, elliptical, [gram.] understood
masked, tacit
عربی به فارسی
راکد , نهفته
مترادف و متضاد
پنهان، پوشیده، مستور، نهان، نهفته ≠ آشکار
پناهگاه، مخفیگاه
۱. پنهان، پوشیده، مستور، نهان، نهفته
۲. پناهگاه، مخفیگاه ≠ آشکار
فرهنگ فارسی
پوشیده شده، پنهان شده
(اسم ) پوشیده شونده پنهان گردنده .
(اسم ) پوشیده شونده پنهان گردنده .
فرهنگ معین
(مُ تَ تَ ) [ ع . ] (اِمف . ) پوشیده شده ، پنهان شده .
لغت نامه دهخدا
مستتر. [ م ُ ت َ ت ِ ] ( ع ص ) نعت فاعلی از استتار. پوشیده شده. ( اقرب الموارد ). پوشیده گردنده و در پرده شونده. ( آنندراج ). پنهان و در پرده شونده. ( غیاث ). نهان. پوشیده. سَتیر. مستور :
ای خداوندی کت نیست در آفاق نظیر
رحمت و فضل تو زی حجت تو مستتر است.
زین کنایات دقیق مستتر .
- مستتر داشتن ؛ پنهان داشتن. مخفی کردن. پنهان کردن.
- مستتر کردن ؛ مستترداشتن. پنهان کردن. مخفی نمودن.
- ضمیر مستتر ؛ یا پوشیده ، و آن در مقابل ضمیر بارز ( آشکار ) است. در عربی در ضمیر مستتر گاه استتار واجب است و گاه جائز. استتار واجب آن است که اسم ظاهر هیچ گاه بجای ضمیر نیاید و استتار جائز آن است که اسم ظاهر جای ضمیر را بگیرد. مثلاً در جمله زید یقوم فاعل فعل ضمیر «هو» است و آن در فعل مستتر است ، چنانکه میتوان گفت یقوم زید اما در کلمه اذهب فاعل «انت » همیشه مستتر است و در آیه کریمه «اذهب أنت و ربک » ضمیر أنت فاعل اذهب نیست بلکه مؤکد فاعل است. ابن مالک از جمله مواضعی که استتار ضمیر در آن واجب است چهار موضع را برشمرده است : 1 - فعل امر مخاطب. 2 - متکلم وحده از فعل مضارع. 3 - متکلم معالغیر از فعل مضارع. 4 - مفرد مخاطب مذکر از فعل مضارع ؛ چنانکه گوید:
و من ضمیر الرفع مایستتر
کافعل اوافق نغتبط اذ تشکر.
و جز این چهار مورد در موارد دیگر نیز ضمیر واجب الاستتار است. مانند اسم فعل که به معنی امر باشد، اسم فعل به معنی مضارع ، فعل تعجب ، افعال استثنا و موارد دیگر.
مستتر. [ م ُ ت َ ت َ ] ( ع اِ ) محل استتار. محل پنهان شدن. پنهان جای و جای امن و پناه. ( ناظم الاطباء ). رجوع به استتار شود : عنان بگردانید و در مستتر آجام طبرستان روی به خراسان نهاد. ( ترجمه تاریخ یمینی ص 380 ).
ای خداوندی کت نیست در آفاق نظیر
رحمت و فضل تو زی حجت تو مستتر است.
ناصرخسرو.
یا بیانی کان بود نزدیکترزین کنایات دقیق مستتر .
مولوی ( مثنوی ).
و رجوع به استتار شود.- مستتر داشتن ؛ پنهان داشتن. مخفی کردن. پنهان کردن.
- مستتر کردن ؛ مستترداشتن. پنهان کردن. مخفی نمودن.
- ضمیر مستتر ؛ یا پوشیده ، و آن در مقابل ضمیر بارز ( آشکار ) است. در عربی در ضمیر مستتر گاه استتار واجب است و گاه جائز. استتار واجب آن است که اسم ظاهر هیچ گاه بجای ضمیر نیاید و استتار جائز آن است که اسم ظاهر جای ضمیر را بگیرد. مثلاً در جمله زید یقوم فاعل فعل ضمیر «هو» است و آن در فعل مستتر است ، چنانکه میتوان گفت یقوم زید اما در کلمه اذهب فاعل «انت » همیشه مستتر است و در آیه کریمه «اذهب أنت و ربک » ضمیر أنت فاعل اذهب نیست بلکه مؤکد فاعل است. ابن مالک از جمله مواضعی که استتار ضمیر در آن واجب است چهار موضع را برشمرده است : 1 - فعل امر مخاطب. 2 - متکلم وحده از فعل مضارع. 3 - متکلم معالغیر از فعل مضارع. 4 - مفرد مخاطب مذکر از فعل مضارع ؛ چنانکه گوید:
و من ضمیر الرفع مایستتر
کافعل اوافق نغتبط اذ تشکر.
و جز این چهار مورد در موارد دیگر نیز ضمیر واجب الاستتار است. مانند اسم فعل که به معنی امر باشد، اسم فعل به معنی مضارع ، فعل تعجب ، افعال استثنا و موارد دیگر.
مستتر. [ م ُ ت َ ت َ ] ( ع اِ ) محل استتار. محل پنهان شدن. پنهان جای و جای امن و پناه. ( ناظم الاطباء ). رجوع به استتار شود : عنان بگردانید و در مستتر آجام طبرستان روی به خراسان نهاد. ( ترجمه تاریخ یمینی ص 380 ).
مستتر. [ م ُ ت َ ت َ ] (ع اِ) محل استتار. محل پنهان شدن . پنهان جای و جای امن و پناه . (ناظم الاطباء). رجوع به استتار شود : عنان بگردانید و در مستتر آجام طبرستان روی به خراسان نهاد. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ص 380).
مستتر. [ م ُ ت َ ت ِ ] (ع ص ) نعت فاعلی از استتار. پوشیده شده . (اقرب الموارد). پوشیده گردنده و در پرده شونده . (آنندراج ). پنهان و در پرده شونده . (غیاث ). نهان . پوشیده . سَتیر. مستور :
ای خداوندی کت نیست در آفاق نظیر
رحمت و فضل تو زی حجت تو مستتر است .
یا بیانی کان بود نزدیکتر
زین کنایات دقیق مستتر .
و رجوع به استتار شود.
- مستتر داشتن ؛ پنهان داشتن . مخفی کردن . پنهان کردن .
- مستتر کردن ؛ مستترداشتن . پنهان کردن . مخفی نمودن .
- ضمیر مستتر ؛ یا پوشیده ، و آن در مقابل ضمیر بارز (آشکار) است . در عربی در ضمیر مستتر گاه استتار واجب است و گاه جائز. استتار واجب آن است که اسم ظاهر هیچ گاه بجای ضمیر نیاید و استتار جائز آن است که اسم ظاهر جای ضمیر را بگیرد. مثلاً در جمله ٔ زید یقوم فاعل فعل ضمیر «هو» است و آن در فعل مستتر است ، چنانکه میتوان گفت یقوم زید اما در کلمه ٔ اذهب فاعل «انت » همیشه مستتر است و در آیه ٔ کریمه ٔ «اذهب أنت و ربک » ضمیر أنت فاعل اذهب نیست بلکه مؤکد فاعل است . ابن مالک از جمله مواضعی که استتار ضمیر در آن واجب است چهار موضع را برشمرده است : 1 - فعل امر مخاطب . 2 - متکلم وحده از فعل مضارع . 3 - متکلم معالغیر از فعل مضارع . 4 - مفرد مخاطب مذکر از فعل مضارع ؛ چنانکه گوید:
و من ضمیر الرفع مایستتر
کافعل اوافق نغتبط اذ تشکر.
و جز این چهار مورد در موارد دیگر نیز ضمیر واجب الاستتار است . مانند اسم فعل که به معنی امر باشد، اسم فعل به معنی مضارع ، فعل تعجب ، افعال استثنا و موارد دیگر.
ای خداوندی کت نیست در آفاق نظیر
رحمت و فضل تو زی حجت تو مستتر است .
ناصرخسرو.
یا بیانی کان بود نزدیکتر
زین کنایات دقیق مستتر .
مولوی (مثنوی ).
و رجوع به استتار شود.
- مستتر داشتن ؛ پنهان داشتن . مخفی کردن . پنهان کردن .
- مستتر کردن ؛ مستترداشتن . پنهان کردن . مخفی نمودن .
- ضمیر مستتر ؛ یا پوشیده ، و آن در مقابل ضمیر بارز (آشکار) است . در عربی در ضمیر مستتر گاه استتار واجب است و گاه جائز. استتار واجب آن است که اسم ظاهر هیچ گاه بجای ضمیر نیاید و استتار جائز آن است که اسم ظاهر جای ضمیر را بگیرد. مثلاً در جمله ٔ زید یقوم فاعل فعل ضمیر «هو» است و آن در فعل مستتر است ، چنانکه میتوان گفت یقوم زید اما در کلمه ٔ اذهب فاعل «انت » همیشه مستتر است و در آیه ٔ کریمه ٔ «اذهب أنت و ربک » ضمیر أنت فاعل اذهب نیست بلکه مؤکد فاعل است . ابن مالک از جمله مواضعی که استتار ضمیر در آن واجب است چهار موضع را برشمرده است : 1 - فعل امر مخاطب . 2 - متکلم وحده از فعل مضارع . 3 - متکلم معالغیر از فعل مضارع . 4 - مفرد مخاطب مذکر از فعل مضارع ؛ چنانکه گوید:
و من ضمیر الرفع مایستتر
کافعل اوافق نغتبط اذ تشکر.
و جز این چهار مورد در موارد دیگر نیز ضمیر واجب الاستتار است . مانند اسم فعل که به معنی امر باشد، اسم فعل به معنی مضارع ، فعل تعجب ، افعال استثنا و موارد دیگر.
فرهنگ عمید
جایی که در آن پنهان می‌شوند؛ نهانگاه.
پنهان؛ پوشیده.
جایی که در آن پنهان می شوند، نهانگاه.
پنهان، پوشیده.
پنهان، پوشیده.
فرهنگ فارسی ساره
نهان، پنهان
پیشنهاد کاربران
پوشانیده شده، پنهان
پنهان، پنهان شده، نهفته
متضاد مستتر: آشکار
کلمات دیگر: