ترک و توقف و تعطیل ٠
موقوفی
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
موقوفی. [ م َ / مُو ] ( حامص ) ترک و توقیف و تعطیل. ( ناظم الاطباء ). || ( ص نسبی ) منسوب به موقوفه : ملک موقوفی ؛ غیرمنقولی که عین آن حبس و ثمره آن تسبیل شده باشد.
پیشنهاد کاربران
قرار موقوفی تعقیب ==قرار توقف تعقیب
قرار موقوفی اجرا = قرار توقف اجرا
کلمات دیگر: