حرکت حُبّی نظریه ای است که تمام حرکات هستی را برپایهٔ حُبّ می داند. ابن عربی تمام انواع حرکت را بر این اساس می داند، مانند حرکت های طبیعت و تجرد، تکوین و تشریع، خرد و کلان. او این حرکت را «امّ الحرکات» می نامد و می گوید همه چیز به این حرکت بازمی گردد، مستقیم یا غیرمستقیم. براساس این نظریه، پایه و بنیاد آفرینش بر زیبایی و حسن و عشق گذارده شده است. هدف خلقت سودبردن خالق و یا بهره رسانی به مخلوق نیست. بلکه عشق خداوند به جمال خویش است. این عشق نیرومندترین جاذبه و حب در هستی، و ریشهٔ تمام جاذبه ها، حرکات و پدیده های مادی و فرامادی در هستی است. حرکت حبی دارای دو مرحله است: قوس نزول و قوس صعود.
wiki: حرکت حبی