کلمه جو
صفحه اصلی

ثغره

فرهنگ فارسی

یک بنه ثغر

لغت نامه دهخدا

( ثغرة ) ثغرة. [ ث ُ رَ ] ( ع اِ ) موی بغل. || مغاکچه سینه شتر که جای نحر است. || مغاک سینه و چال گردن. مغاک گلو و چنبر گردن. مغاکی که میان سینه و شکم باشد. ( غیاث اللغة از شرح نصاب و کنز ). || گو بالای سینه اسب. || کرانه زمین. || راه نرم و هموار. ج ، ثُغر.

ثغرة. [ ث َ رَ ] ( ع اِ ) یک بُنه ثَغر.
ثغره. [ ث ُ رَ ] ( اِخ ) ناحیه ای است از توابع مدینه. ( مراصد الاطلاع ).

ثغره . [ ث ُ رَ ] (اِخ ) ناحیه ای است از توابع مدینه . (مراصد الاطلاع ).


ثغرة. [ ث َ رَ ] (ع اِ) یک بُنه ثَغر.


ثغرة. [ ث ُ رَ ] (ع اِ) موی بغل . || مغاکچه ٔ سینه ٔ شتر که جای نحر است . || مغاک سینه و چال گردن . مغاک گلو و چنبر گردن . مغاکی که میان سینه و شکم باشد. (غیاث اللغة از شرح نصاب و کنز). || گو بالای سینه ٔ اسب . || کرانه ٔ زمین . || راه نرم و هموار. ج ، ثُغر.


پیشنهاد کاربران

دندان

شکاف، هر دهانه ای در کوه یا دره،


کلمات دیگر: