( صفت ) کسی که روش جادو دارد جادو صفت .
جادومنش
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
جادومنش. [ م َ ن ِ ] ( ص مرکب ) کسی که روش جادو دارد. آنکه جادوصفت باشد :
جادومنشی بدل ربودن
ریحان نفسی بعطر سودن.
جادومنشی بدل ربودن
ریحان نفسی بعطر سودن.
نظامی.
فرهنگ عمید
دارای روش و منش جادوگران، فریبنده: جادومنشی به دل ربودن / ریحان نفسی به عطر سودن (نظامی۳: ۴۶۵ ).
کلمات دیگر: