فرهنگ فارسی

<div class="boxBd">۱. کسی که نسبش به جادوگر برسد، جادونژاد.<br>۲. =جادوگر</div>

۱. کسی که نسبش به جادوگر برسد، جادونژاد. ۲. =جادوگر

فرهنگ عمید

<div class="boxBd">جادونسب. [ ن َ س َ ] ( ص مرکب ) کسی که نسبش به جادو رسد. آنکه نسبش از جادو باشد. جادونژاد. || مجازاً، سحّار. جادوگر : <br>زان نرگس جادونسب جان مرا بگرفته تب <br>خواب مرا هر نیمه شب بسته به آب انداخته.<div class="au">خاقانی.</div>رجوع به جادونژاد شود.</div>

جادونسب. [ ن َ س َ ] ( ص مرکب ) کسی که نسبش به جادو رسد. آنکه نسبش از جادو باشد. جادونژاد. || مجازاً، سحّار. جادوگر : زان نرگس جادونسب جان مرا بگرفته تب خواب مرا هر نیمه شب بسته به آب انداخته. خاقانی. رجوع به جادونژاد شود.

جادونسب

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا

فرهنگ عمید