( صفت )۱-افروزند. تاج.۲- شکوه دهند. خسروان ارجمند گردانند. پادشاهی . ۳- موجب سر بلندی .
تاج فروز
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
تاج فروز. [ ف ُ ] ( نف مرکب ) فروزنده تاج. شکوه دهنده خسروان. ارجمند گرداننده پادشاهی. مجازاً موجب سربلندی :
خسرو صاحب القران ، تاج فروز خسروان
جعفردین به صادقی ، حیدر کین بصفدری.
خسرو صاحب القران ، تاج فروز خسروان
جعفردین به صادقی ، حیدر کین بصفدری.
خاقانی ( چ عبدالرسولی ص 430 ).
کلمات دیگر: