کلمه جو
صفحه اصلی

ثفنه

لغت نامه دهخدا

( ثفنة ) ثفنة. [ ث َ ف ِ ن َ ] ( ع اِ ) پینه زانو. || آنچه بر زمین رسد از تن شتر وقت نشستن ، چون زانو و سینه و دست. || زانو و مجتمع ران و ساق از مردم. || باطن زانوی اسب یعنی چفته آن. || عدد و جماعت از مردم. || ناقه که به ثفنه کسی را زند. ج ، ثَفنات. || نعت است از ثفن : ناقة ثفنه. || کناره سفره و توشه دان ، ج ، ثُفُن.

ثفنة. [ ث َ ف ِ ن َ ] (ع اِ) پینه ٔ زانو. || آنچه بر زمین رسد از تن شتر وقت نشستن ، چون زانو و سینه و دست . || زانو و مجتمع ران و ساق از مردم . || باطن زانوی اسب یعنی چفته ٔ آن . || عدد و جماعت از مردم . || ناقه که به ثفنه کسی را زند. ج ، ثَفنات . || نعت است از ثفن : ناقة ثفنه . || کناره ٔ سفره و توشه دان ، ج ، ثُفُن .


فرهنگ عمید

آن قسمت از اعضای بدن شتر که هنگام خوابیدن به زمین برسد، مانند زانو و سینه.


کلمات دیگر: