سنهدرین

سنهدرین (عبری: סנהדרין؛ یونانی: συνέδριον سِنِدریون به معنی «با هم نشستن» یا «انجمن») دادگاه و شورای عالی یهودیان در زمان گذشته بود که از بیست و سه داور یا قاضی یا ربی در هر شهر و یا هفتاد و یک قاضی از تمام شهرهای سرزمین باستانی اسرائیل به عنوان سنهدرین بزرگ تشکیل می شد. اعضای سنهدرین بزرگ، ۷۱ تن بودند. سنهدرین بزرگ، در اورشلیم، واقع بود. دادگاه در همه روزها، جز در روزهای عید و روز سبت، برقرار بود. رئیس سنهدرین ناسی و رئیس عدالت آن او بیت دین نامیده می شد. سنهدرین، در زمان تئودوسیوس دوم منحل شد و عنوان ناسی نیز ممنوع گشت. در زمان عمر بن خطاب، تلاش هایی برای احیای سنهدرین در اورشلیم صورت گرفت؛ اما موفقیت آمیز نبود.

سَنهَدْرین (Sanhedrin)
(یا: سنحدرین) دیوان عالی حقوقی و شرعی یهودیان در بیت المقدس (اورشلیم). ریاستش بر عهدۀ کاهن اعظم یهود بود و به دعاوی قضایی، اداری و مذهبی رسیدگی می کرد. دو سنهدرین وجود داشته است؛ سنهدرینی سیاسی و مدنی، و دیگری معروف به «سنهدرین بزرگ» که صرفاً مذهبی بود و در اروپا تا حدود ۴۵۰م به عنوان کرسی شیخوخت ربیانی دوام آورد. ناپلئون در ۱۸۰۷ سنهدرینی متشکل از ۷۱ عضو، برای رسیدگی به وضعیت روابط بین یهودیان و مملکت، تأسیس کرد.