سخن پذیرفتن باور کردن سخن
سخن نیوشیدن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
سخن نیوشیدن. [ س ُ خ َ دَ ] ( مص مرکب ) سخن پذیرفتن. باور کردن سخن. سخن پذیرفتن :
مگر دگر سخن دشمنان نیوشیدی
که روی چون قمر از دوستان بپوشیدی.
مگر دگر سخن دشمنان نیوشیدی
که روی چون قمر از دوستان بپوشیدی.
سعدی.
کلمات دیگر: