<div class="boxBd">سخن کش. [ س ُ خ َ ک َ / ک ِ ] ( نف مرکب ) آنکه استماع سخن بفور تمام کند. ( آنندراج ). در بیتهای زیر معنی راوی میدهد. آنکه شعر شاعران در مجمع برخواند : <br>گر سخن کش یابم اندر انجمن <br>صد هزاران گل برویم چون چمن.<div class="au">مولوی.</div>صائب از قحط سخندان چه بمن میگذرد<br>بسخن کش نشود هیچ سخندان محتاج.<div class="au">صائب ( از آنندراج ).</div></div>

سخن کش. [ س ُ خ َ ک َ / ک ِ ] ( نف مرکب ) آنکه استماع سخن بفور تمام کند. ( آنندراج ). در بیتهای زیر معنی راوی میدهد. آنکه شعر شاعران در مجمع برخواند : گر سخن کش یابم اندر انجمن صد هزاران گل برویم چون چمن. مولوی. صائب از قحط سخندان چه بمن میگذرد بسخن کش نشود هیچ سخندان محتاج. صائب ( از آنندراج ).

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">آنکه استماع سخن بفور تمام کند</div>

آنکه استماع سخن بفور تمام کند

سخن کش

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا