کنایه از ملائکه مقرب است
سدره نشینان
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
سدره نشینان. [ س ِ رَ / رِ ن ِ ] ( اِ مرکب ) کنایه از ملائکه مقرب است. ( برهان ) ( رشیدی ) ( آنندراج ) :
سدره نشینان سوی او پر زنند
عرش روان نیز همین در زنند.
نشیمن تو نه این کنج محنت آباد است.
سدره نشینان سوی او پر زنند
عرش روان نیز همین در زنند.
نظامی.
که ای بلندنظر شاهباز سدره نشین نشیمن تو نه این کنج محنت آباد است.
حافظ.
کلمات دیگر: