کسی که رشوه و پاره می گیرد رشوت گیر و مباشر آن .
رشوت خور
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
رشوت خور. [ رِش ْ / رُش ْ وَ خوَرْ / خُرْ ] ( نف مرکب ) کسی که رشوه و پاره می گیرد. ( از ناظم الاطباء ). رشوت گیر و مباشر آن. ( آنندراج ). رشوت خوار. و رجوع به رشوت خوار و رشوت ستان شود.
کلمات دیگر: