رصد داننده آشنا به علم رصد ستاره شناس
رصد دان
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
رصددان. [ رَ ص َ ] ( نف مرکب ) رصدداننده. آشنا به علم رصد. ستاره شناس. منجم. ( یادداشت مؤلف ) :
حکم بومعشر مصروع نگیرم گرچه
نامش ادریس رصددان به خراسان یابم.
حکم بومعشر مصروع نگیرم گرچه
نامش ادریس رصددان به خراسان یابم.
خراسان.
کلمات دیگر: