چیدن میوه یا اقامت کردن قومی در فصل خریف .
خراف
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
خراف . [ خ ِ / خ َ ] (ع مص ) چیدن میوه . (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ). خَرف . مخرف . || اقامت کردن قومی در فصل خریف . خرف . مخرف . || باریدن باران خریف و باران نخست در اول زمستان . (منتهی الارب ). خرف . مخرف .
خراف. [ خ ِ ] ( ع اِ ) هنگام میوه چیدن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ). رجوع به خَراف در این لغتنامه شود.
خراف. [ خ ِ / خ َ ] ( ع مص ) چیدن میوه. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ). خَرف. مخرف. || اقامت کردن قومی در فصل خریف. خرف. مخرف. || باریدن باران خریف و باران نخست در اول زمستان. ( منتهی الارب ). خرف. مخرف.
خراف. [ خ ِ / خ َ ] ( ع مص ) چیدن میوه. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ). خَرف. مخرف. || اقامت کردن قومی در فصل خریف. خرف. مخرف. || باریدن باران خریف و باران نخست در اول زمستان. ( منتهی الارب ). خرف. مخرف.
خراف . [ خ ِ ] (ع اِ) هنگام میوه چیدن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ). رجوع به خَراف در این لغتنامه شود.
کلمات دیگر: