کلمه جو
صفحه اصلی

کوپرنیک

فرهنگ فارسی

نیکلا . ستاره شناس لهستانی ( و. ۱۴۷۳ - ف. ۱۵۴۳ م . ) در خانواده گمنامی در شهر تورن بجهان آمد . وی تحت سرپرستی عمویش پرورش یافت و پس از پایان تحصیلات در سن ۲۳ سالگی بایتالیا رفت و در دانشگاه [ پادوا ] بفراگرفتن پزشکی و در دانشگاه بوتونی به آموختن ستاره شناسی پرداخت . مدتی نیز در همین دانشگاه سر گرم تدریس شد . در سال ۱۵٠۶ به میهن خود بازگشت و در شهر فروئنبورگ بامور پزشکی تدریس ریاضیات و ستاره شناسی پرداخت . در سن هفتاد سالگی کتاب بزرگ خود را بنام [ درباره اجسام آسمانی ] چاپ و پخش کرد . این کتاب که هیئت بطلمیوس را رد میکرد و عقیده های ستاره شناسان پیشین را نادرست مینمود انقلابی در جهان دانش پدید آورد . کپرنیک چند روز پس از انتشار کتاب خود در گذشت . وی دانشمندی واقع بین بود . او را پدر نجوم جدید بشمار می آوردند زیرا که نخستین بار او پی بگردش زمین و چگونگی آن برد و بررسیهای پرارزشی در زمینه های علمی مخصوصا نجوم بعمل آورد.

لغت نامه دهخدا

کوپرنیک. [ ک ُ پ ِ ] ( اِخ ) رجوع به کپرنیک شود.

پیشنهاد کاربران

Kopernikus را میتوان به چهار سیلاب یا هجا به شکل زیر تجزیه نمود :ko per nik us یا کو پر نیک اوس.
این نام یک عبارت یا جمله به زبان فارسی است.
کو مخفف " که او " و " پِر " لفظ کردی واژه " پُر " به زبان فارسی است. معنی نیک هم پیداست و سرانجام پسوند
" اوس " مخفف عبارت " او است " می باشد.
لذا این نام مترادف و هم معنی است با : که او پر از نیکویی است. از طرفی دیگر واژه " کو " میتواند مخفف کلمه " کوه " باشد و یا یک سوال باشد بصورت " کی " یا چه کسی. بهر حال نظریه انقلابی علمی وی تحت عنوان "مرکزیت روشن " یک هدایت بود به سوی حقایق برتر الهی. قبل از او انسان متاثر از آموزه های دینی و جهان بینی های فلسفی و نجومی ارسطو و بطلمیوس بر این باور بود که زمین در مرکز جهان قرار دارد و سماوات یا آسمان های هفتگانه و نه گانه دینی - فلسفی بر گرد او می چرخند. نکته جالب این جاست که علارغم اینکه خداوند از طریق این متفکر نیک اندیش، انسان را به سطح برتری از آگاهی و بیداری هدایت کرده است، با این وجود اندیشمندان دینی به سان کودکان به اسباب بازی های خویش آنچنان دل بسته اند که جدایی و دوری از آنها را هلاکت محض می پندارند. این اسباب بازی ها را میتوان آیات و روایات و احادیث و تفاسیر و نظام های فلسفی و حکمی و دیوان های نثر و نظم عرفانی نامید. به این عزیزان و بزرگواران میتوان یک پند کودکانه داد و آن اینکه؛ درست است که خداوند جهان و انسان و همه مخلوقات را آفریده است اما نه آنطوری که تاکنون ادیان و فلاسفه و حکیمان و عارفان دینی آنرا به گونه های مختلف معجزه ای و افسانه وار و پر از راز و رمز بیان داشته اند. این عزیزان و بزرگواران میتوانند مطمئن باشند که اگر مناجات ها و ستایش ها و عبادات و طاعات و بندگی ها را کنار بگذارند، خداوند متعال در پایان سفر دور و دراز خلقت هرگز آنان را مورد سرزنش و ملامت قرار نخواهد داد و آنان را تنبیه نخواهد کرد. با این اعمال فقط انرژی و عمر شریف خود و دیگران را تلف میکنند. اما اگر این اعمال را در چهار دیواری سرا و کلبه و کوخ خویش و به دور از دیدگاه جامعه انجام دهند، هیچ انتقادی بر آنان جایز نخواهد بود. اما اگر آنها را بر جامعه تحمیل نمایند، مطمعننا در دراز مدت دود آتش زیر خاکستر آن را با چشمان خویش احساس خواهند نمود و خدای ناخواسته اشک هایشان با تاسف و حسرت جانکاه جاری خواهد گردید.


کلمات دیگر: