شیوه اصفهانی

ساده شدن طرح ها که در بیشتر ساختمان ها، فضاها یا چهار پهلو هستند
هندسه ساده و شکل ها و خطهای شکسته بیشتر استفاده می شد
در تهرنگ ساختمان ها نخیر و نهاز کمتر شد و لی ساخت گوشه های پخ از این زمان رایج تر شد.
پیمون بندی و بهره گیری از اندام ها و اندازه های یکسان
سادگی طرح در بناها هم آشکار گردید.
شیوه اصفهانی نام آخرین نوع شیوه معماری سنتی ایرانی است، و دو دوره دارد که دوره نخست آن به زمان قراقویونلوها بازمی گردد.
به حکومت رسیدن سلسله صفویه در ایران موجب به وجود آمدن حکومتی شد که ایران بعد از سلسله ساسانیان به خود ندیده بود. مذهب (شیعه) و تشکیلات منظبط ناشی از آن باعث گردید که این دولت بر تمام شئون زندگی مرم مسلط گردد اوج گرفتن حیات عقلی شیعه در این دوره که ملازم با تجمع متفکران و اندیشمندان شیعه در مراکز عمده آن روزگار به ویژه اصفهان و تبادل آراء و افکار آنان است، دوره جدیدی را در زمینه حکمت و فلسفه شیعه به همراه داشت۳۱ و جلوه از تمدن را در این کشور پایه گذاری کرد؛ و حکومت بنا به سنتها گذشته سازماندهی، راه اندازی و ایجاد تا سیسات و تجهیزات زیر ساختیرا عمداً بر عهدهه گرفت در واقع این سیاست های را دانباله و الگو گرفته سیاست های ساسانیان می توان دانست. آنچه مشخص است که دولت صفوی جمع بندی از تاریخ چند هزارساله ایران بوده که مکتبی را تحت عنوان اصفهانی را از جمع بندی ماهرانه فلسفه، هنر، معماری و شهرسازی روز گار کهن ارائه کردو آن را با توجه به مصادیق و مفاهیم روز خود به جامعه معرفی کرد.
از مظاهر بارز این دوره و آثار شکوهمند آن که هنوز هم در سر تا سر ایران نمود دارد این است که یکی شبکه راه های عمودبرهم بوده، که از کوهستان ها به داخل کویرها و نمکزارها گسترش یافته بودو دیگر ساختن رباطها و کاروانسراهای بزرگ و توقفگاهای آبرومند، کاخ ها و بستانهای زیبا و خوش منظر که در فواصل راه ها که در آن ها همه گونه وسائل آسایش و رفاه مردم فراهم آمده بود را دانست.