جینا لولوبریجیدا

جینا لولوبریجیدا (به ایتالیایی: Gina Lollobrigida) (زاده ۴ ژوئیه ۱۹۲۷ در سوبیاکو) یک بازیگر و عکاس خبری ایتالیایی است.
میس ایتالیا (۱۹۵۰)
فانفان لاتولیپ (۱۹۵۱)
رؤیای شیرین (مهرویان شب، ۱۹۵۲)
دختر دهاتی (۱۹۵۲)
عیال یک شبه (۱۹۵۲)
بازی بزرگ (۱۹۵۳)
نان، عشق و فانتزی (۱۹۵۳)
شیطان را بران (۱۹۵۳)
زنی از رم (۱۹۵۴)
نان، عشق و حسادت (۱۹۵۴)
زیباترین زن روی زمین (۱۹۵۵)
بندباز (۱۹۵۵)
گوژپشت نوتردام (۱۹۵۷)
قانون (۱۹۵۸)
آنا از بروکلین (۱۹۵۸)
هرگز نه اینقدر کم (۱۹۵۹)
او در دهه های ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ یکی از برجسته ترین بازیگران زن در اروپا به شمار می رفت. امروزه وی به عنوان یک فعال حقوق شهروندی شناخته می شود که به ویژه در «بنیاد ملی ایتالیایی آمریکایی» (NIAF) فعالیت دارد.
او در سال ۱۹۲۷ در سوبیاکو زاده شد. او در نوجوانی به یادگیری مجسمه سازی و نقاشی پرداخت و در جوانی مدتی مدل بود. او نخستین بار نقش آفرینی در یک فیلم را در سال ۱۹۴۶ تجربه کرد و اولین نقش مهم اش را در سال ۱۹۵۰ در فیلم میس ایتالیا ایفا کرد. او سه بار نامزد دریافت جایزه گلدن گلوب شده بود که یک بار در سال ۱۹۶۱ بعنوان ستاره محبوب جهان برنده آن شد.
او در اواخر دهه ۱۹۷۰ فعالیت موفقیت آمیز خود را به عنوان یک عکاس خبری آغاز کرد. او از مشاهیری همچون پل نیومن، سالوادور دالی، دیوید کسیدی و تیم ملی فوتبال آلمان عکس گرفت و نیز موفق به فراهم نمودن یک گفتگوی اختصاصی دسته اول با فیدل کاسترو شد. لولوبریجیدا در سال ۱۹۷۳ مجموعه ای از آثار عکاسی خود با نام ایتالیا میا (Italia Mia) منتشر کرد.