شب خسب
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
شب خسب . [ ش َ خ ُ ] (اِ مرکب ) تیره ای است از درخت گل ابریشم که در جنگلهای کرانه ٔ دریای مازندران در جلگه و میان بند فراوان است . آن را در گیلان شب خسب گویند و نامهای دیگرش هزاربرگ ، هزاولک ، شاقوز، لولی ، وولی ، ویلی ولی ، کشکر و شوخس است . این درخت در هر خاکی میروید ولی خاکهای خنک و بارخیز را بهتر می پسندد. از بادهای سخت گزند می بیند. رویش آن تند است ولی هیچگاه چندان بزرگ نمی شود و در جنگل به ده متر بلندی و 50 سانتیمتر قطر میرسد. روشنایی پسند است . خوب جست میدهد و ریشه های آن ژرف می باشد. چون درخت گل ابریشم (شب خسب ) سخت است ، تیر ساختمان و تلفون از آن می سازند. هیزم و زغال آن نیز خیلی خوب است . آن را به روش شاخه زاد برداشت میکنند. و از درختان زینتی محسوب میگردد. (جنگل شناسی ساعی ج 1 ص 223).
شب خسب . [ ش َ خ ُ ] (نف مرکب ) خسبنده به شب . که شب هنگام به خواب رود. که در شب بخوابد.
شب خسب. [ ش َ خ ُ ] ( اِ مرکب ) تیره ای است از درخت گل ابریشم که در جنگلهای کرانه دریای مازندران در جلگه و میان بند فراوان است. آن را در گیلان شب خسب گویند و نامهای دیگرش هزاربرگ ، هزاولک ، شاقوز، لولی ، وولی ، ویلی ولی ، کشکر و شوخس است. این درخت در هر خاکی میروید ولی خاکهای خنک و بارخیز را بهتر می پسندد. از بادهای سخت گزند می بیند. رویش آن تند است ولی هیچگاه چندان بزرگ نمی شود و در جنگل به ده متر بلندی و 50 سانتیمتر قطر میرسد. روشنایی پسند است. خوب جست میدهد و ریشه های آن ژرف می باشد. چون درخت گل ابریشم ( شب خسب ) سخت است ، تیر ساختمان و تلفون از آن می سازند. هیزم و زغال آن نیز خیلی خوب است. آن را به روش شاخه زاد برداشت میکنند. و از درختان زینتی محسوب میگردد. ( جنگل شناسی ساعی ج 1 ص 223 ).
فرهنگ عمید
شبخواب#NAME?
دانشنامه عمومی
شب خسب درختی پهن برگ از تیره نخودیان است. نام ژاپنی آن نمونوکی نیز به معنی خوابنده است ولی در زبان انگلیسی به آن درخت ابریشم گفته می شود.
این درخت در استان مازندران، با نام محلی «بیوَلی» شناخته می شود.
دانشنامه آزاد فارسی
گروهی از درختان، درختچه یا علف های بنشنی، متعلق به زیرتیرۀ شب خُسب. این گیاهان در نواحی حاره و نیمه حاره ای رشد می کنند و همگی دارای برگ های مرکب و معمولاً دوشانه ای، گل های کوچک، پرزدار، طلایی، و کروی شکل اند. میوه یک نیام دراز یک خانه است. برخی گونه های خاص، مانند گیاه حساس برزیلی، هنگام تماس برای لحظه ای خود را جمع می کنند.