عَبدُالرَّحمان (قرطبه ۱) سوم (۲۷۷ـ۳۵۰ق)
مدینة الزهرا یا دارالروضه
مدینة الزهرا یا دارالروضه
مدینة الزهرا یا دارالروضه
مدینة الزهرا یا دارالروضه
ابوالمطرف ناصر، ملقب به الناصرلِدینِ الله، هشتمین و بزرگ ترین فرمـانروای سلسلۀ امویان اسپانیا و نخستین خلیفۀ اموی اندلس (حک: ۳۰۰ـ۳۵۰ق)؛ نوه و جانشین عبدالله بن محمد. نخست جنگ های داخلی و آشوب های مرزی را فرونشاند و قلمرو تجزیه شده را، با توسل به شگردهای نظامی چون استفاده از منجنیق در باجه و محاصرۀ اردوگاه طیطله، وحدت و سامان بخشید و با برقراری نظم و آرامش به اصلاحات عمرانی، کشاورزی، بازرگانی، صنعتی، هنری، فرهنگی و نظامی پرداخت. وی همچنین در نبرد با باسک ها و لتونی ها در حوالی بنبلونه (پامپلونا) پیروز شد و این شهر را غارت کرد. تدابیر او سبب رونق کشاورزی، توسعۀ علوم و فنون و هنر، پیشرفت اقتصادی و تقویت نیروی دریایی و درنتیجه شکوه و عظمت دولت او شد. در خلافت او، اسپانیای اسلامی به چنان قدرت و حشمتی رسیده بود که دولت های اروپایی می کوشیدند تا از هم پیمانان عبدالرحمان باشند، چنان که در ۳۳۶ق نمایندگان امپراتور بیزانس ، امپراتور آلمان ، پادشاه فرانسه ، دوک اسلاو و امیر سرزمین ماورای پیرنه، در قرطبه برای بستن پیمان دوستی به حضور او رسیدند. جنگ های پی درپی و درگیری های سیاسی عبدالرحمان را از عمران و آبادانی بازنداشت . قرطبه پایتخت اندلس در دورۀ او به اوج عظمت و شکوفایی خود رسید و از حیث زیبایی و شکوه بر بغداد و پایتخت های اروپایی برتری یافت و از نظر شهرت و اعتبار به پای قسطنطنیه رسید. برجسته ترین اثر وی بنای «مدینةالزهراء»، بزرگ ترین مرکز حکومتی اندلس ، بود که آن را برای نشان دادن قدرت و شوکت خویش ساخت و «دارالروضه » نامید.
مدینة الزهرا یا دارالروضه
مدینة الزهرا یا دارالروضه
مدینة الزهرا یا دارالروضه
مدینة الزهرا یا دارالروضه
ابوالمطرف ناصر، ملقب به الناصرلِدینِ الله، هشتمین و بزرگ ترین فرمـانروای سلسلۀ امویان اسپانیا و نخستین خلیفۀ اموی اندلس (حک: ۳۰۰ـ۳۵۰ق)؛ نوه و جانشین عبدالله بن محمد. نخست جنگ های داخلی و آشوب های مرزی را فرونشاند و قلمرو تجزیه شده را، با توسل به شگردهای نظامی چون استفاده از منجنیق در باجه و محاصرۀ اردوگاه طیطله، وحدت و سامان بخشید و با برقراری نظم و آرامش به اصلاحات عمرانی، کشاورزی، بازرگانی، صنعتی، هنری، فرهنگی و نظامی پرداخت. وی همچنین در نبرد با باسک ها و لتونی ها در حوالی بنبلونه (پامپلونا) پیروز شد و این شهر را غارت کرد. تدابیر او سبب رونق کشاورزی، توسعۀ علوم و فنون و هنر، پیشرفت اقتصادی و تقویت نیروی دریایی و درنتیجه شکوه و عظمت دولت او شد. در خلافت او، اسپانیای اسلامی به چنان قدرت و حشمتی رسیده بود که دولت های اروپایی می کوشیدند تا از هم پیمانان عبدالرحمان باشند، چنان که در ۳۳۶ق نمایندگان امپراتور بیزانس ، امپراتور آلمان ، پادشاه فرانسه ، دوک اسلاو و امیر سرزمین ماورای پیرنه، در قرطبه برای بستن پیمان دوستی به حضور او رسیدند. جنگ های پی درپی و درگیری های سیاسی عبدالرحمان را از عمران و آبادانی بازنداشت . قرطبه پایتخت اندلس در دورۀ او به اوج عظمت و شکوفایی خود رسید و از حیث زیبایی و شکوه بر بغداد و پایتخت های اروپایی برتری یافت و از نظر شهرت و اعتبار به پای قسطنطنیه رسید. برجسته ترین اثر وی بنای «مدینةالزهراء»، بزرگ ترین مرکز حکومتی اندلس ، بود که آن را برای نشان دادن قدرت و شوکت خویش ساخت و «دارالروضه » نامید.
wikijoo: عبدالرحمان_سوم