عبدالجلیل رازی

ابوسعید عبدالجلیل بن ابی الفتح مسعود بن عیسی رازی معروف به عبدالجلیل رازی از رؤسای علمای شیعه در قرن ششم قمری می باشد
سه نفر از علمای مشهور شیعهٔ ری در قرن ششم عبدالجلیل نام داشته اند، عبدالجلیل بن ابی الفتح و عبدالجلیل بن عیسی هر دو از رؤسای علمای شیعه و معروف به «عبدالجلیل رازی» اند که از نظر برخی یک نفر می باشد. نفر دیگر که معروفتر و مشخص تر است عبدالجلیل بن ابی الحسین مشهور به عبدالجلیل قزوینی رازی (مولف النقض) است که در این میان در شناخت وی نیز گاه اشتباه می شود.

عَبدُالجلیل رازی ( ـ پس از ۵۶۰ق)
فقیه و متکلم ایرانی. از علمای روزگارش، همچون شیخ معین الدین امیر کاعجلی و ابوالوفا عبدالجبار رازی، بهره گرفت و مرجع دینی شیعیان شد. رازی نمایندۀ علما در پاسخ گویی به شبهات دینی بود. از آثارش: کتاب النَّقض؛ تَنْزیهُ عایِشَه، تألیف در ۵۳۳ق؛ َالاَیام و الاَنام؛ البراهینُ فی امامة امیرالمؤمنین؛ السؤالات والجوابات؛ التذکیر.