تیام در گویش بختیاری به معنای چشمانم و نیز گرامی از نام های مورد استفاده درفرهنگ بختیاری می باشد.
قدیمی ترین اسم تیام که ثبت شده در کتاب راهزنان تألیف ابوالحسن ذاکر در سال ۱۳۰۷ هجری شمسی مشاهده شده است.
این کتاب در مورد زندگی راهزنان در سال های قبل از تولد نویسنده بوده و در آن از تیام تنها پسر محمودخان بختیاری که از خان های بزرگ زمان خود بوده نام می برد که در ۱۴ سالگی به دست راهزنان عرب کشته می شود. کشته شدن تیام موجب خشم خان بختیاری و انتقام سنگین وی از راهزنان جنوب ایران شد که نتیجه آن امن شدن سفر برای کاروانیان و مسافران گردید.