انو

آنو. آن یا آنو یکی از خدایان میان رودان است.
گیل گمش/ترجمه:احمد شاملو/نشر چشمه
در اسطوره ها وی را خدای آسمان دانسته اند، همچنین وی سازنده اوروک بوده است.
وی پدر انکی و انلیل است ولی در بعضی نسخه ها اینانا نیز فرزند او شمرده شده است.
او دستور آفریدن همزادی برای گیلگمش را که همان انکیدو است را به ارورو می دهد.آنو بزرگترین دشمن پسرش انکی و مخلوقات او است و در طول تاریخ اقدامات بسیاری برای نابودی انسانها و شکست انکی انجام داد و همواره در جنگ با انکی است.پدر او آنشار است نماد نرینگی و مادر او کیشار نام دارد و نماد مادینگی است.همسران آنو می توان به انتو که مادر انکی می باشد و کی مادر انلیل اشاره کرد.آنو که از مخلوقات پسرش انکی تنفر داشت و چون نمی توانست بهتر از او خلق کند همیشه در طول تاریخ سعی در نابودی آنها داشت و اقدامات زیادی انجام داده و می دهد. او از کشتار انسانها بدست هم لذت می برد و خشنودی او فریب خوردن بشریت است. به همین دلیل است که مصریان آنو را جزء خدایان اهریمنی می دانند و از آن به عنوان آنوبیس یاد می کنند.

آنو (اساطیر). آنو (اساطیر)(Anu)
خدای آسمان در بین النهرین. به اتفاق انلیل۱، رب النوع طوفان ها و ائا۲، رب النوع آب، تثلیثی می سازند. با این که از آنو در متون اساطیری نسبتاً کم یاد شده، پدر و پادشاه خدایان است. آنو را در مقام «خدای خدایان»، رب النوع هوا، جو و آسمان ها می دانستند. همسرش آنتوم/آنات۳ و پرستشگاه اصلی وی شهر ارک۴ بود. بعدها، بسیاری از خصوصیات آنو در آشور۵، رب النوع ملی آسوریان تجسم یافت.

آنو (باستان شناسی). محوطه ای باستانی در نزدیکی عِشق آباد، در جمهوری ترکمنستان. در ۱۸۸۰ کوموروف، ژنرال روس، در آنو حفاری تجاری کرد. آنو با کاوش های علمی رالف پامپلی، از دانشگاه هاروارد، در ۱۹۰۴ معروفیت جهانی یافت. کاوش های پامپلی در آنو، از نادرترین کاوش های علمی در ابتدای قرن بیستم بود. آثار فرهنگی تپۀ آنو بسیار شبیه آثار فرهنگی دورۀ دوم تمدن تپۀ سیلک است و حدود ۵۰۰۰پ م قدمت دارد. آثار فرهنگی آنو بیانگر گسترش فرهنگ عصر نوسنگی جدید دشت های شمال مرکزی فلات ایران تا فراسوی خراسان است.

اِنو (Hainaut)
(به زبان فلاندری: هِنِخوئووِن) استان صنعتی در جنوب غربی بلژیک، با ۳,۸۰۰ کیلومتر مربع مساحت و ۱,۲۸۴,۳۰۰ نفر جمعیت (۱۹۹۷). از جنوب به فرانسه محدود است مرکزش مونساست. سایر شهرهای بزرگ آن عبارت اند از شارلروا، تورنهو سوانیه. مهم ترین صنایع آن عبارت اند از آهن، فولاد، شیشه و نساجی. در زمین حاصل خیز شمال این استان گندم، چغندرقند، جو، و دانه های روغنی تولید می شود. رودهای اسکلت (اسخلده)و سامبردر اِنو جریان دارند. کاونتی (بخش)قدیمی اِنو با فلاندرمتحد شد. در ۱۴۳۳م تحت سلطۀ بورگونی درآمد. در ۱۴۷۷م اتریش برآن مسلّط شد. در ۱۵۵۵ تحت حاکمیت اسپانیا بود و در قرن ۱۷ بخش هایی از آن به دست فرانسوی ها افتاد. بار دیگر در ۱۷۱۴ اتریش بر آن تسلّط یافت و سرانجام در ۱۸۱۵ ضمیمۀ هلند متحد شد. بالاخره در ۱۸۳۰ به استانی از بلژیک تبدیل شد.