فور

اسم: فور (پسر) (هندی)
معنی: از شخصیتهای شاهنامه، نام پادشاه هند در زمان اسکندر مقدونی

یکی از پادشاهان هند رای کنوج ( قنوج ) معاصر اسکندر مقدونی . فور برخلاف تصور اسکندر حاضر باطاعت از او نشد و در جنگ شدیدی که بین او و سپاه اسکندر در گرفت باوجود آنکه شکست خورد مانند سربازی دلیر تا آخرین لحظه مقاومت کرد تا آنجا که اسکندر برای نجات وی تاکسیل را نزد او فرستاد ولی او بجنگ با تاکسیل پرداخت و سرانجام از شدت ضعف دستگیر شد . اسکندر چنان فریفته شهامت او شد که دست دوستی بسوی او دراز کرد و باهم صمیمی شدند. این نبرد بعدا این دو در سال دوم المپیاد ۱۱۳ سال ۳۲۷ ق م . روی داد . روایات مورخان درین باب متفاوت است ( ایران باستان ۱۷۸۳ :۲ ببعد ) : [ چو یاور نبودش زنزدیک و دور یکی نامه بنوشت نزدیک فور. ] ( شا. بخ ۱۷۹۹ :۶ )
حالتی که در آن کندی ودرنگ نباشد، زود، شتاب، بی درنگفورا:به شتاب وبی درنگ
( اسم ) وافور . یا اهل فور . وافوری تریاکی .
نام رای کنوج است که یکی از رایان و پادشاهان هند باشد و سکندر او را کشت . ظاهرا عنوان عمومی یک خانواده سلطنتی یا نام عمومی شاهان یک ناحیه است .

(اِ. ) بور، رنگ سرخ کم رنگ .
(فُ ) [ ع . ] (اِ. ) زود، سریع .

فور. [ ف َ ] ( ع مص ) برجوشیدن. ( ترجمان علامه جرجانی ترتیب عادل بن علی ). جوشیدن دیگ و چشمه و جز آن. ( از اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ). || جوشیدن خشم و کینه کسی. || ( اِمص ) جوشش. || شتاب. ( منتهی الارب ). شتاب.( یادداشت مؤلف ). اصلاً به معنی جوشیدن است و برسبیل استعاره در مورد تعجیل در کاری استعمال نموده اند، وزمانی را که درنگی در آن نکنند نیز فور نامند. ( کشاف اصطلاحات الفنون ). به معنی وجوب اداء امری در اول اوقات امکان است درحالیکه تأخیر آن موجب مذمت شود. ( تعریفات جرجانی ). زود و سریع. ( فرهنگ فارسی معین ).
- برفور ؛ سریعاً. فوراً. ( فرهنگ فارسی معین ).
- به فور ؛ فوراً. باشتاب. بسرعت. بسیار زود :
نه گردنکشان را بگیرد به فور
نه عذرآوران را براند به جور.به فورم در آن حال معلوم شد
چو داود کآهن بر او موم شد.مگس وارش از پیش شکّر به جور
براندندی و بازگشتی به فور.

---

فور. ( ع اِ ) آهوبرگان. ج ِ فائر. ( منتهی الارب ). رجوع به فائر شود.

---

فور. ( اِخ ) نام رای کنوج است که یکی از رایان و پادشاهان هند باشد، و سکندر اورا کشت. ( برهان ). ظاهراً عنوان عمومی یک خانواده سلطنتی یا نام عمومی شاهان یک ناحیه است :
خنیده به هر جای جمهور نام
به مردی فزون کرده از فور نام.منم فور و از فور دارم نژاد
که از قیصران کس نکردیم یاد.که گاهی سکندر بود گاه فور
گهی درد و خشم است و گه جشن و سور.اگر فیلفوس این نوشتی به فور
تو هم رزم آغاز و بردارشور.ای خداوندی که فرمان تو را ماند همی
تخت خان و طوق فور و تیغ قیصر تاج رای.وی دارا را که ملک عجم بود و فور را که پادشاه هند بود بکشت. ( تاریخ بیهقی ).
زدم گردن فور قتال را
گرفتم به چین جای چیپال را.

---

فور. ( اِ ) رنگ سرخ کمرنگ. ( برهان ). بور. ( فرهنگ فارسی معین ). رجوع به بور شود.

---

فور. ( اِ ) مخفف وافور. ( فرهنگ فارسی معین ).
- اهل فور ؛ وافوری. تریاکی. ( فرهنگ فارسی معین ).

۱. جوشیدن.
۲. [مجاز] شتاب، تعجیل.
= تریاک
رنگ سرخ کم رنگ.

زود و سریع