سلوی

اسم: سلوی (دختر) (عربی) (طبیعت، گل) (تلفظ: salvi) (فارسی: سَلوی) (انگلیسی: salvi)
معنی: مریم گلی، نام گیاهی معطر و دارویی است که گل هایی به رنگ آبیِ مایل به بنفش دارد، ( در گیاهی )، گیاهی علفی، خودرو یا زینتی از خانواده ی نعناع با برگ های کرک دار و گل هایی به رنگ آبیِ مایل به بنفش و به ندرت سفید شهد دار، برگ ها و سرشاخه های آن معطر و دارویی است، ن، ک سِلوا، کبوتر بهشتی ( بر وزن حلوا )

سمانی، بلدرچین، واحدش سلواه
( اسم ) ۱ - هر چیز که تسلی دهد مایه تسلی . ۲ - انگبین عسل . ۳ - مرغی است شبیه به تیهو بلدرچین .
نام مرغیکه آنرا آسمانی گویند و بفارسی پودنه نامند و بهندی بیر خوانند مرغی است شبیه تیهو و بهندی لوا خوانند

(سَ وا ) [ ع . ] (اِ. ) ۱ - مایة تسلی . ۲ - عسل . ۳ - بلدرچین .

سلوی. [ س َ وی / س َ وا ] ( ع اِ ) نام مرغی که آنرا آسمانی گویند و بفارسی پودنه نامند و بهندی بیر خوانند. ( غیاث ) ( آنندراج ). مرغی است شبیه تیهو و به هندی لوا خوانند. ( منتهی الارب ). کرجفو و مرو گویند. مرغ بریان. ( مهذب الاسماء ). بلدرچین. ( فرهنگ فارسی معین ). سلواة: یکی و قال الاخفش : لم اسمع له بواحد و یحتمل ان یکون جمعه و وحدانه سواء. ( منتهی الارب ) :
دریغ دار ز نادان سخن که نیست صواب
به پیش خوک نهادن نه من و سلوی را.من ترنجبین بود و سلوی مرغ بریان بود. ( قصص الانبیاء ص 123 ). و من و سلوی برای ایشان بخواست وآن ترانگبین است و سمانه. ( مجمل التواریخ و القصص ).
وجود بی کف تو تنگدست بود چنان
که امن و سلوت میخواند من و سلوی را.قحط دانش را ز اعجاز ثناش
من و سلوی از لسان خواهم فشاند.گر بعهد موسی امت را گه قحط از هوا
باز من و سلوی سلوت رسان افشانده اند.|| هر چیز که تسلی دهد. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). مایه تسلی. ( فرهنگ فارسی معین ). || شهد. ( آنندراج ) ( منتهی الارب ). ورتیج. عسل. ( مجمل اللغة ) ( صراح اللغة ). ورتیج. ( ترجمان القرآن ترتیب عادل بن علی ص 59 ) ( زمخشری ). انگبین. عسل. ( فرهنگ فارسی معین ).

---

سلوی. [ س َ ] ( اِ ) گیاهی بنام مریم. گلی. ( فرهنگ فارسی معین ).

= بلدرچین