گلرخ

اسم: گلرخ (دختر) (فارسی) (تاریخی و کهن، گل) (تلفظ: gol rox) (فارسی: گلرخ) (انگلیسی: gol rokh)
معنی: دارای چهره ای مانند گل، زیبا روی، گل چهره، زیبا رو، آن که چهره ای زیبا چون گل دارد

گلچهره، خوبره، خوشگل، زیبا، کسی که رخ اومانندگل سرخ باشد، گلرخساروگلعذارهم میگویند
آنکه چهره اش در لطافت و رنگ همچون گل ( سرخ ) باشد گلچهر گلروی : هر گل نو ز گلرخی یادهمی کند ولی گوش سخن شنو کجا دید. اعتبار کو ? ( حافظ )

گلرخ. [ گ ُ رُ ] ( ص مرکب ) آنکه صورتش چون گل باشد. گلروی. زیباروی. گلچهره. خوش صورت :
ز هر خرگهی گلرخی خواستند
به دیبای چینی بیاراستند.کنیزان گلرخ فزون از هزار
به دشت آمدند هر یکی چون بهار.کنیزان گلرخ فرازآمدند
همه پیش جم در نماز آمدند.همه دشت گلرخ همه باغ پرگل
رخ گل معصفر گل رخ مزعفر.ابر بارنده زبر چون دیده وامق شود
چون بزیرش گلرخان چون عارض عذرا کند.تو گلرخی من سالها پاشیده بر گل مالها
چون لاله مشکین خالها گلبرگ رعنا داشته.دلفریبی به غمزه جادوبند
گلرخی قامتش چو سرو بلند.هر گل نو ز گلرخی یاد همی کند ولی
گوش سخن شنو کجا دیده اعتبار کو.هر کجا آن شاخ نرگس بشکفد
گلرخانش دیده نرگسدان کنند.

کسی که رخ او مانند گل سرخ باشد، گل چهره، خوب رو، خوشگل، زیبا، گل رخسار، گل عذار.