منطقه شهری

منطقه شهری منطقه ای با ویژگیِ تراکم جمعیتِ انسانیِ بالا و امکاناتِ انسان ساختهٔ فراوان در مقایسه با مناطقِ اطرافِ آن است. مناطق شهری ممکن است یک شهر یا شهرک باشد اما این اصطلاح معمولاً به زیستگاه های انسانیِ با تعاریفِ محدوده روستایی از جمله روستاها و آبادی ها گفته نمی شود. یک منطقه شهری، مقداری کوچکتر از منطقهٔ کلان شهری و بخشی از آن است.
ناحیه تجاری مرکزی
شهر
شهر جهانی
منطقه کلان شهری
مهترشهر
محدوده روستایی
حومه شهر
شهرک
جمعیتِ شهری در جهان در سال ۱۹۵۰ تنها ۷۴۶ میلیون نفر بود که در دهه های پس از آن افزایش یافته است. در حدود ۷٫۱ میلیارد نفر در زمین زندگی می کنند. در سال ۲۰۰۹، شمارِ مردمِ ساکن در مناطق شهری (۳٫۴۲ میلیارد نفر) از تعداد افرادِ ساکن در مناطقِ روستایی (۳٫۴۱ میلیارد نفر) پیشی گرفته و جهان از روستا نشینی به شهرنشینی روآور شده است. این نخستین بار است که بیشترِ جمعیتِ جهان در شهرها زندگی می کنند تا در روستاها.
مناطق شهری با روند شهرنشینی ایجاد شده و توسعه یافته اند. اندازه گیریِ حدودِ یک منطقه شهری، در تجزیه و تحلیلِ تراکمِ جمعیت و روندِ گسترشِ شهرها و نیز در تعیینِ جمعیتِ شهری و روستایی اهمیت دارد.
یک منطقهٔ کلان شهری می تواند شاملِ نه تنها یک منطقه شهری، بلکه شهرهای حومهٔ آن و شهرهای ماهواره ای که به لحاظِ اجتماعی-اقتصادی با هستهٔ مرکزیِ آن شهر رفت وآمد دارند باشد.