صفت و حالت دو درز .
دود رزی
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
دودرزی. [ دُ دَ ] ( حامص مرکب ) صفت و حالت دودرز. داشتن دو درز و شکاف. || کنایه از دودستگی و نفاق و دوتیرگی :
دودرزی ز دل بشکند کوه را
پراکندگی آرد انبوه را.
دودرزی ز دل بشکند کوه را
پراکندگی آرد انبوه را.
نظامی.
رجوع به دودستگی شود.پیشنهاد کاربران
دو درزی:دوشکافه.
( مرزبان نامه، محمد روشن ج اول، چاپ دوم، ۱۳۶۷، ص ۴۸۰ ) .
( مرزبان نامه، محمد روشن ج اول، چاپ دوم، ۱۳۶۷، ص ۴۸۰ ) .
کلمات دیگر: