اهتوخشی

اُهْتُوخُشیان:
دکتر کزازی در مورد واژه ی " اُهْتُوخُشیان" می نویسد : ( ( اهتوخشیان دستْ ورزان و پیشه وران و صنعتکارانند و چهارمین گروه و لایه ی اجتماعی، برنهاده ی جمشید. اهتوخشی ریختی است از هوتخشیک hu - tuxšīg پهلوی که خود ریختی است پساوندی از هوتخش hu - tuxš به معنی صنعتکار: هو hu پیشاوند است و به معنی نیک. ستاک واژه، tuxš، بُنِ اکنون است از مصدر تخشیتنtuxšītan که در پارسی ” کوشیدن“ شده است. این واژه هنوز، با دگرگونی" ش" به" س" در پارسی مردمی در ریخت تُخْس کاربرد دارد و ویژگی کودکان پرتلاش و ناآرام است. ) )
( ( چهارم که خوانند اُهْتُوخُشی
همان دست ورزان اباسرکشی؛ ) )
( نامه ی باستان ، جلد اول ، میر جلال الدین کزازی ، 1385، ص 267. )