(مَ نِ ) (اِ. ) بوزینه ، میمون .
مهنانه
فرهنگ معین
لغت نامه دهخدا
مهنانه. [ م َ ن َ / ن ِ ] ( اِ ) بوزینه. میمون. ( آنندراج ) ( برهان ). بوزنه. ( اوبهی ). بهنانه. پهنانه :
اگرابروش چین گیرد سزد چون روی من بیند
که رخسارم پر از چین گشت چون رخسار مهنانه.
اگرابروش چین گیرد سزد چون روی من بیند
که رخسارم پر از چین گشت چون رخسار مهنانه.
ابوشکور.
کلمات دیگر: