( صفت ) توبه کار توبه دار.
جمع آئب
جمع آئب
اواب . [ اَوْ وا ] (ع ص ) آنکه به هرچیز با خدای گردد. (مهذب الاسماء). آنکه از هرچیز بخدای باز گردد. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ). بازگردنده بجانب حق . (آنندراج ). || تسبیح کننده . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). ج ، اوابون . (مهذب الاسماء).
اواب . [ اُوْ وا ] (ع ص ، اِ) ج ِ آئب . رجوع به آئب شود.