برنده دل . زیبا رویی که دل از آدمی برباید . دلبر .
دل برنده
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
دل برنده. [ دِ ب َ رَ دَ / دِ ] ( نف مرکب ) برنده دل. زیبارویی که دل از آدمی برباید. دلبر :
ای دل برنده هرچه توانی همی کنی
میدان فراخ یافته ای گوی زن هلا.
ای دل برنده هرچه توانی همی کنی
میدان فراخ یافته ای گوی زن هلا.
مسعود رازی.
کلمات دیگر: